خوشبختانه دولت چهاردهم راه اول را برگزید و جایگاه
دبیری شورایعالی مناطق آزاد را بر خلاف دوره های قبل به جای تقدیم به فردی بازمانده از کابینه به فردی
متخصص و کار آشنا به این حوزه اعطاء کرد .این باربر خلاف انتظار بجای استقرار فردی سیاسی و انتخاباتی ( !) در
جایگاه دبیری شورایعالی مناطق آزاد اتفاقا بر عکس فردی از حاشیه به میدان اصلی فراخوانده شد تا مسئولیت مدیریت مناطق آزاد کشور را بر عهده
بگیرد . انتخابی که یکی از بهترین گزینه ها برای این جایگاه و یکی از بهترین
انتخاب های دولت دکتر پزشکیان تا اینجا در ارتباط با مناطق آزاد بوده است . انتخابی که البته با استقبال گسترده ساکنین ، فعالین و شاغلین در مناطق آزاد
مواجه شد چراکه بر خلاف همه دوره های قبل ، این بار شخصی برگزیده شد که با حدود دو دهه سابقه حضور و
فعالیت در مناطق آزاد در مناصب و مناطق مختلف به فردی کاملا متخصص و کار آشنا در این مورد تبدیل
شده بود. انتخابی که کاملا به دور از
گرایش های سیاسی و انتخاباتی و صرفا بر اساس تخصص و شناخت نسبت به مناطق آزاد صورت گرفت و شاید یکی از دلایل
استقبال گسترده اهالی مناطق آزاد جدا از تخصص و شایستگی و توانایی های شخصی دکتر
مسرور ، خستگی مردم و فعالین مناطق آزاد از تن دادن به پذیرش مدیران سیاسی و نابلد
نسبت به امور مناطق آزاد در سال های گذشته
بود.
بررسی مدیران منصوب شده در راس امور مناطق آزاد
از دولت اول دکتر احمدی نژاد تا پایان دولت سیزدهم چیزی جزء گذراندن دوره ای آزمون
و خطا در مناطق آزاد نبوده است ، مدیران بسیار زیادی چه در راس مناطق آزاد و چه
خود مناطق که با کمترین شناخت و تجربه و حتی اعتقادی به فعالیت مناطق آزاد وارد
این عرصه شده اند و چون پست و جایگاه ارزشمند و قابل توجهی بوده است آن را پذیرفته
اند و علاوه بر عقب ماندگی مناطق آزاد و از دست دادن فرصت های فراوان پیشرفت این
مناطق ، با ابلاغ دستورالعمل ها و اعمال سیاست های غلط متاسفانه آثار زیان باری را نیز برای این مناطق
بوجود آورده اند!از بقایی تا عبدالملکی فعالین در مناطق آزاد در حوزه های مختلف
تجاری ، اقتصادی ، گردشگری ، سرمایه گذاری ، فرهنگی ، اجتماعی و..... بجز مقاطعی
کوتاه که شرایط بهتر و قابل قبولی فراهم گردید ، فعالین مناطق آزاد شرایط سختی
داشتند و متاسفانه اسیر افکار و سیاست های
نادرستی در رابطه با فلسفه اصلی مناطق آزاد بودند و اگر در مقاطعی هم شرایط متعادل تر و فضای روزنه و تنفسی پیدا شد ادامه پیدا نکرد
و در میانه راه ناکام ماند ! البته فعالین مناطق آزاد هم چاره ای هم جز پذیرش و تن
دادن به شرایط و ادامه مسیر نداشتند .
خوشبختانه امروز دبیرخانه شرایط خوب خود را پیدا
کرده است . دولت دکتر پزشکیان با انتصاب
فردی متخصص در امور مناطق آزاد و کار کشته در این حوزه ، نشان داد نگاه سیاسی به این مناطق ندارد و با
نگاه تخصصی و با برنامه به این مناطق درصدد
ارتقاء جایگاه مناطق آزاد و رشد و رونق آن است.
اما پس از انتصاب دبیر شورایعالی مناطق آزاد
اکنون در همه مناطق آزاد ، این نگاهها یک پله پایین تر آمده است و همه توجه ها به تعیین
تکلیف مدیران عامل مناطق آزاد است.
ابقاء یا تغییرمدیران عامل دو گزینه ای است که پیش روی دبیرشورایعالی
مناطق قرار دارد .در بررسی و ارزیابی
عملکرد ها دبیر شورایعالی مناطق آزاد کدام
راه را در پیش خواهد گرفت؟
آیا بر پایه شعار وفاق ملی دولت دکتر پزشکیان به
احتمال ابقاء برخی مدیران مناطق آزاد هم خواهد اندیشید یا نظر به تغییر دارد ؟ و در صورت تغییر کدام
رویه را در پیش خواهد گرفت؟ انجام آنچه در
مورد خود او اعمال شده است یعنی انتخاب بر اساس
تخصص و شناخت نسبت به مناطق آزاد
یا اعطاء موقعیت مدیریت مناطق آزاد به مدیران سیاسی بازمانده از حضور در
کابینه؟
باشناخت و انتظاری که از دبیر شورایعالی مناطق
آزاد وجود دارد قطعا گزینه اول مورد انتظار است مگر اینکه تحت شرایط و فشارهای
سیاسی ناچارا بخواهند تن به پذیرش این
موضوع بدهند !
همان اتفاقی که در مورد تشکیل کابینه دولت دکتر پزشکیان هم روی داد و تحت شعار وفاق ملی گزینه هایی در راس
وزارت خانه ها قرار گرفتند که کمتر از انتظار و حتی بر خلاف شعارهای انتخاباتی
رئیس جمهور محترم بود اما رئیس جمهور وعده داد نفراتی را وارد لایه های بعدی بدنه مدیریتی کشور بکند که شعارها
و اهداف او را اجرایی و عملیاتی سازند!
شاید این اتفاق در مورد دکتر مسرور هم تکرار
شود.قطعا ایشان بعنوان فردی دلسوز و آشنا به مناطق آزاد که خواهان پیشرفت و تحول در این مناطق است
، شخصی مورد قبول مردم مناطق آزاد و آشنا
به امور این مناطق را ترجیح دهد ، قطعا با چنین فردی امور مناطق آزاد را هم بهتر و
آسانتر می تواند پیش ببرد ولی همه می
دانیم سیستم انتخاب مدیران در کشور ما وضعیتی متفاوت دارد ! و شاید مسرور هم تحت
فشارهای شدیدسیاسی ناچارا تن به کاری بدهد که خود اعتقادی به آن نداشته باشد ،
یعنی معرفی گزینه ای خاص و غیر متخصص!
که البته امیدواریم در صورت تصمیم به تغییر در
کیش ،چنین اتفاقی در مورد جزیره کیش نیفتد و بجای اعمال فشار برای اعطاء مدیر عاملی کیش به شخصی خاص، با بررسی و انتخاب دکتر مسرور مدیر عاملی برای
کیش برگزیده شود که راه پیشرفت و شکوفایی کیش را شتابی دوچندان ببخشد و در راستای دیدگاههای دولت دکتر پزشکیان راه
سازندگی کیش را خردمندانه هموار سازد.
مدیر عاملی که بابسیج همه ظرفیت های ملی و منطقه ای جزیره را بسوی رشد و موفقیت رهنمون سازد نه مدیر عاملی که با بسیج همه ظرفیت های کیش
بخواهد اهداف سیاسی و اقتصادی خود و
حامیان پنهان خود را با اتکاء به کیش محقق سازد.