بعضی ها جنس وجودشان آفتابی ست به روشنایی روز و شاید هم بارانی لطیف
و مهرانگیز
جناب آقای مهندس شاهرخی، در سایه
حضور و حمایتهایتان بالنده شدیم، آموختیم که بهترین، نیک اندیشی ست و در لوای کلامتان،
آموختیم که گفتارمان همواره باید سرشار از امید باشد و سرزندگی.
در مجموعه تحت مدیریت
شما ، دست ها به هم گره شد به نشانه یگانگی برای انجام کار بهتر و ذهن ها روشن به بهتر
آموختن برای خدمت بیشتر .
شما را به نامهای مختلف میخوانند:
معمار هاب سوم پتروشیمی کشور و مدیری اثرگذار و موفق، اما آنچه که از شما بیشتر به یادگار مانده و خواهد ماند بها دادن به نیروهای بومی منطقه و نگاه شما برای توسعه بیشتر مناطق همجوار بوده که در تنگنای
چالشهای نگاه غیرمنصفانه بومی و غیربومی آنچنان متعهد به این آب و خاک بودی که گویی
برخاسته از همین دیاری ، از جنس مردم همین
شهر و آشنای دیرین آنها . شما نه به عنوان یک مقام مسئول که در جایگاه پدر معنوی و برادری دلسوز، گوش به نوای
خسته فرزندان این دیار دادی و اعتقاد داشتی که اشتغال سهم کوچک ماست از دین بزرگ صنعت کشور به
این منطقه.
میگویند درخت هرچه پربارتر سربه زیرتر، این را بسیار شنیده بودیم اما
دوران مدیریت شما زمان دیدن شنیدهها بود، منطقه ویژه اقتصادی پارسیان رفت و آمدهای
بسیاری به خود دیده، مدیرانی که با برنامه
ها و رویکردهای متفاوت آمدند و رفتند اما آنچه به یادگار میماند علاوه بر نقش آفرینی
اقتصادی، مسئولیت پذیری اجتماعی ست که شما زیبا آن
را به نمایش گذاشتید. غریب اما آشنا و در میان مردم بودن، تصویری نو از سبک مدیریتی
نوظهور درمنطقه ما بود.
منطقه ویژه پارسیان آن روزها را خوب به خاطر می سپارد و کاش آنقدر تکرار
کند که رسم دیرین شود سبک مدیریت شما در این دیار. که هرکس آمد ادامه دهنده راهی باشد
که شما آغازگرش بوده اید . .
دلمان برای دلسوزی ها و پیگیری هایتان تا منتهای شکیبایی برای آموختن، برای طی کردن مسیر توسعه ای که با شما آغاز شد ،
برای شما که به همکاران جرأت پروازدادید
تنگ می شود ! . خاطره نگاه ژرف اندیش و اندیشه پویایتان، برای دلگرمی کارکنان ، برای
انجام کار سخت و لبریز شوق در این منطقه برای همیشه به یادگار خواهد ماند . خداحافظ آقای
مدیر عامل!
نازیلا ارزانی؛ کارشناس منابع انسانی