بقول دنگ
شیائو پینگ ؛ گربه باید موش بگیرد سیاه و سفید بودنش مهم نیست . سامانه حکمرانی
باید مردم جامعه را به سعادت و رفاه برساند تا کارآمد باشد . در سپهر حکمرانی کشور
برخی مفاهیم قطبی شده و دارای بار معنایی متضاد گشته اند . طرفه آنکه جامعه با
هوشمندی ؛ وقتی سخن از هدفمندی می زنیم آن را به افزایش قیمت ها تفسیر می نماید و
خصوصی سازی را اختصاصی سازی و چابک سازی را اخراج نیرو برداشت می نماید . در این
میان " توسعه و پیشرفت " است که
می تواند با ایجاد امید چون ریسمان نجات بخشی کشور را به جلو ببرد چرا که در تمام
سطوح حاکمیت از حداقل تعارض برخوردار است . به پدیده های مانند فیلترینگ ، برجام ،
FATF و غیره بنگریم تماما با تعارضات و
موانع داخلی و خارجی مواجه هستند لیکن "توسعه" از این منظر خوش شانس
بوده است . خوش شانسی که به قیمت خون امیرکبیر ها وخون دل کارگزاران توسعه گرا تمام
شده است . توسعه و پیشرفت در عرصه داخلی به مانند افزایش بنیه دفاعی در عرصه خارجی
مورد توافق همگانی است .
برای تحقق توسعه پایدار دو اصل ؛ "فرهنگ
توسعه پذیری جامعه" و"ظرفیت بازار و پیش بینی پذیر بودن اقتصاد محلی "
لازم است که این دو در کمتر جای کشور
توامان یافت می شود از این منظر مناطق آزاد ایران می توانند امکان مطلوبی برای
توسعه باشند و در این میان جزیره زیبای کیش این خاکپاره مرجانی از فرصت جذب بالای سرمایه
به جهت تحقق پروژه های توسعه ای برخوردار است . می دانیم ؛ برای تحقق توسعه پایدار
مناطق ازاد ایران به سامانه یکپارچه تامین مالی و ایجاد زنجیره ارزش تامین مالی نیاز
است که اقدامات ، انتصابات و پیگیری های دولت چهاردهم در 100 روز اخیر سیگنال مناسبی
را به بازار و سرمایه گذاران فرستاده است . بهرمندی از امکانات و ظرفیت بی نظیر سیاست
کلی "اقتصاد دریا محور" و پیاده سازی شرکت تامین مالی به جهت یکپارچه
سازی زنجیره ارزش Value chain سامانه
تامین مالی در کنار پیگیری احیای ظرفیت قانونی از دست رفته می تواند زمینه ساز
توسه پایدار مناطق آزاد ایران باشد . مناطق ازاد امکان ویژه ای در هر سه فاز
زنجیره ارزش ؛ منبعیابی، تولید و بازاریابی محصول دارند و می توانند پایلوت خلق
مدل تامین مالی مستقل از بودجه کشور برای نیل به اهداف توسعه پایدار و بسط ان به کشور
باشند .
|