وی افزود: مجاورت با آبراه‌های بین‌المللی و همسایگی با کشورهای متعدد،
مناطق آزاد ایران را در موقعیتی منحصربه‌فرد برای گسترش روابط تجاری قرار داده
است. بنادر و مسیرهای زمینی این مناطق، امکان ترانزیت و صادرات کالا به کشورهای مختلف را فراهم می‌کنند و جایگاه ایران را در زنجیره تأمین منطقه‌ای تقویت می‌سازند.
این موقعیت ژئوپلیتیکی، امکان جذب سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی را افزایش داده و
فرصت‌های تازه‌ای برای توسعه همکاری‌های تجاری ایجاد کرده است.
ابراهیمی کاوری بیان کرد: یکی‌از مهم‌ترین ویژگی‌های این مناطق، ارائه
تسهیلات و مشوق‌های اقتصادی برای فعالان تجاری است. حذف برخی از موانع اداری و
تعرفه‌ای، سرمایه‌گذاران را به راه‌اندازی کسب‌وکارهای جدید ترغیب می‌کند و زمینه‌ساز
شکل‌گیری صنایع مولد و صادرات‌محور می‌شود. دسترسی به انرژی ارزان و نیروی کار
متخصص، از دیگر عواملی است که موجب شده این مناطق برای توسعه واحدهای تولیدی و صنعتی جذاب باشند.
وی یادآور شد: زیرساخت‌های حمل‌ونقل و لجستیک در این مناطق، نقش کلیدی در
تسهیل تجارت و توسعه صادرات دارند. توسعه بنادر، راه‌های ارتباطی و شبکه‌های ریلی، ظرفیت این مناطق را در انتقال
سریع و کم‌هزینه کالاها افزایش می‌دهد و آن‌ها را به مراکز اصلی تجارت منطقه‌ای
تبدیل می‌کند. تکمیل پروژه‌های حمل‌ونقلی و اتصال آن‌ها به بازارهای جهانی، می‌تواند موقعیت
رقابتی این مناطق را تقویت کند و زمینه را برای رشد پایدار فعالیت‌های تجاری فراهم
سازد.
کارشناس مناطق آزاد تجاری با بیان اینکه صنایع و خدمات متنوع، یکی دیگر از نقاط
قوت مناطق آزاد کشور محسوب می‌شود، افزود: تولید محصولات صنعتی، توسعه گردشگری، گسترش خدمات مالی و تجاری، و سرمایه‌گذاری در حوزه‌های دانش‌بنیان،
همگی می‌توانند سهم این مناطق را در اقتصاد ملی افزایش دهند. ایجاد مراکز نوآوری و حمایت از کسب‌وکارهای فناورانه، می‌تواند ارزش افزوده
تولیدات داخلی را بالا ببرد و نقش این مناطق را در اقتصاد دانش‌بنیان پررنگ‌تر کند.
وی بیان کرد: با وجود این ظرفیت‌های گسترده، برخی چالش‌ها مانع از بهره‌برداری
کامل از فرصت‌های تجاری این مناطق شده‌اند. فرآیندهای پیچیده اداری
و محدودیت‌های قانونی، گاهی روند سرمایه‌گذاری و تجارت را کند می‌کنند. نبود زیرساخت‌های
کافی در برخی مناطق، مشکلاتی در حمل‌ونقل و ذخیره‌سازی کالاها ایجاد کرده و باعث
افزایش هزینه‌های تجاری شده است. تمرکز بر واردات به‌جای توسعه صادرات، نیز از دیگر عواملی است که بهره‌وری این
مناطق را تحت تأثیر قرار داده است.
ابراهیمی کاوری تاکید کرد: برای استفاده بهینه از ظرفیت‌های موجود، اصلاح
سیاست‌های اقتصادی، تسهیل فرآیندهای تجاری و بهبود زیرساخت‌های حمل‌ونقل، باید در
اولویت برنامه‌های توسعه‌ای قرار گیرد. ایجاد مشوق‌های پایدار برای تولیدکنندگان و
صادرکنندگان، می‌تواند نقش این مناطق را در اقتصاد ملی تقویت کند و مسیر را برای تبدیل‌شدن به قطب‌های تجاری بین‌المللی
هموار سازد.
.png)
