فوتبال کیش ایام
عجیب و غریبی را امروز ها سپری می کند.
گرچه امروزه بمنظور جلوگیری از شیوع ویروس
کرونا همه تجمعات اجتماعی و فعالیت های
فرهنگی و هنری و منجمله مسابقات ورزشی در سراسر کشور تعطیل شده است و مسابقات
فوتبال سراسری نیز بواسطه دستورالعمل شورای سلامت کشور متوقف گردیده اما هم
فدراسیون فوتبال فعال است و هم همه هیئت های فوتبال استان ها ی کشور . چراکه
مسئولان و مدیران مربوطه در حال تدوین برنامه های جدید و برنامه ریزی برای دوران
پساکرونا هستند اما فوتبال جزیره نه در حال تدوین برنامه ای برای دوران پسا کرونا
هست که در قبل از آن و در دوران آرامش و اوضاع خوب نیز نتوانسته بود کاری از پیش
ببرد بطوریکه جوانان و ورزشکاران منطقه را
کاملا دلزده و ناامید کرده بود . سال 1398 را می توان سال رکود کامل فوتبال کیش
نامید. سالی که در اغلب ماه های آن و در بهترین ماه های سال از شور و نشاط رقابت
ها و مسابقات ورزشی جوانان کیش خبری نبود
و فرصت ها یکی یکی از دست رفت و سوزانده شد و به جای آن به وفور در شبکه های مجازی
تبلیغات و فیلم و تصاویر مختلف و متنوع از
مسئولان فوتبال کیش مشاهده می شد ....!
موضوعی که متاسفانه امروز در فوتبال جزیره بیشتر خودنمایی می کند. یعنی به جای
اینکه از کار و فعالیت خبری باشد تصاویر و عکس های جور واجوراز معدود آدم های آن هست. مسئولان عاشق نام و شهرت ظاهراً در این
جزیره به جای ظرفیت خدمت و کار کردن برای جوانان ،ظرفیتی را یافته اند برای
خودنمایی و اظهار فضل بیشتر .....! و نکته جالب و عجیب اینکه چگونه است این همه
دستگاه و مراکز مسئول و ناظر در این میان سکوت اختیار کرده اند. و هیچ گونه
ارزیابی بر روی عملکرد این حوزه صورت نمی گیرد. حوزه ای که با برنامه و درایت درست
می تواند هم به جوانان جزیره خدمت کند هم تاثیرات شگرفی بر روی حوزه های مختلف
جزیره داشته باشد و عامل پویایی و رونق جزیره باشد متاسفانه اسیر مسائلی شده است
که حیف از نام مقدس «ورزش» و "مسئولیت" بر آن گذاشتن! ورزش کیش و بالاخص فوتبال کیش می تواند سکوی
پرتگاه جزیره کیش به جایگاهی فراتر از وضعیت فعلی در همه حوزه ها باشد و اصولاً
هدف از ورود کیش به حوزه ورزش در سال های اولیه شکل گیری منطقه آزاد هم همین بود.
یعنی اینکه ورزش بتواند پله ای برای ترقی کیش و رونق کیش باشد و بهره برداری از
ظرفیت های آن برای کمک به رشد و رونق و توسعه کیش. اما متاسفانه این رشته ورزشی
امروزه فقط پله ای برای تکمیل رزومه برخی افراد و مجوزی برای رفت و آمد آنها به
فدراسیون مربوطه و در اختیار گرفتن امتیازات و جلوس بر برخی کرسی های فدراسیون
فوتبال و... ... شده است. این ظلمی است که متاسفانه امروزه بر جوانان و ورزش کیش
روا می شود و ظاهراً اراده ای هم برای پایان بخشیدن به آن وجود ندارد. تا کی
جوانان و ورزشکاران و اهالی فوتبال کیش باید در برابر به هدر دادن و سوزاندن ظرفیت های رشد و پیشرفتشان
سکوت کنند ، تا کی جامعه کیش باید در برابر سوزاندن و به هدر رفتن این فرصت گرانبهای رشد و توسعه جزیره کیش سکوت
اختیار کند. این ورزش و این فوتبال که امروزه در این وضعیت و جایگاه قرار گرفته و
متاسفانه موجب بهره وری شخصی آقایان قرار دارد حاصل سال ها تلاش ، زحمات و فداکاری های آدم های
زیادی است که سالهای متمادی در این جزیره و در زمین های خاکی و در مواجهه با
ناملایمات فراوان ،زندگی خود را هزینه رشد و پویایی آن کرده اند و متاسفانه امروزه
دستمایه سوء استفاده برخی آقایان قرار دارد تا از طریق آن بتوانند به مدارجی در
فوتبال و ورزش کشور دست پیدا کنند! آقایانی که مدعی همه چیز در
فوتبال و ورزش کشور هستند و برای ماندن در این پست به زمین و زمان چنگ انداخته اند
پاسخ دهند:
1.
کارنامه عملکردشان در ورزش و فوتبال کشور چه بوده است و آن جا چه خدمتی کرده
اند؟
2.
دست آوردشان برای ورزش و فوتبال کیش در این مدت مسئولیت شان چه بوده و چه کار خارق العاده
ای در این مدت انجام داده اند که از عهده
نیروهای خود جزیره بر نمی آمده است؟
چگونه است و چرا
حاضریم مصلحت یک شهر و جوانان آن و فرصت
فعالیت و رشد و پیشرفت جوانان یک شهر را به پای خودخواهی خود بسوزانیم؟! فقط به
این دلیل که به این پست برای طی مدارج بالا نیاز داریم....؟! آن هم در شرایطی که حاضر نیستیم کمترین کار و کوچکترین هزینه ای
در حوزه ای که مسئولیت داریم را انجام دهیم و اصلا برایمان مهم نیست کار و فعالیتی صورت بگیرد یا نه؟ فقط حفظ کرسی
ریاست برایمان مهم باشد برای اینکه به فدراسیون مربوطه وصل باشیم!! و از مواهب آن
بهره مند گردیم! عشق به ریاست و جاه طلبی تا چقدر؟! به چه قیمتی؟ به قیمت ظلم بر
جوانان و مردمان یک شهر؟! چرا باید انبوهی
از ورزشکاران و جوانان یک شهر و یک منطقه اسیر خودکامگی و خود خواهی ما باشند و از
فرصت ورزش و رقابت و پیشرفت بی بهره گردند فقط به خاطراینکه پست مان را دوست داریم
و می خواهیم آن را حفظ کنیم و ای کاش در برابر فرصت این مسئولیتی که در اختیار
داریم و آن را اشغال کرده ایم کوچکترین کاری را هم انجام می دادیم و ذره ای فعالیت
داشتیم و یا اصلا رایمان مهم بود که فعالیتی باشد یا نباشد! فقط یاد گرفته ایم طی
این مدت آدم های فعال و علاقمند به این
حوزه در این شهر را با بداخلاقی ترین شیوه ها جان هم بیندازیم و آلوده اختلافات کنیم و با
سیاست تفرقه بیانداز حکومت کن بتوانیم چند روز بیشتر سوار بر قدرت باشیم.
فوتبال کیش
امروزها جان ندارد ، جانش متاسفانه فدای شهرت طلبی برخی آقایان شده است . کاش
احساس مسئولیتی می شد ، کاش احساس دلسوزی بود نسبت به جوانان و مردم این خاکپاره
گرانبهای میهن اسلامی.
|