این فرد که خود پیش از این دارای یک نشریه صرفاً تبلیغاتی بوده و مدتی است در   انتشار آن ناتوان مانده است، در حالی که خود عضو هیئت رئیسه خانه مطبوعات کیش نیز می باشد و در چنین مواقعی معمولاً تشکل های صنفی بر اساس مسئولیت خود بایستی با مدیریت لازم ، حجم آسیب های  احتمالی ناشی از بروز چنین خطاهایی به صنف مورد مسئولیت خود را به حداقل برسانند ، خود شخصاً با انتشار مکرر در فضای مجازی مبادرت به دامن زدن به این موضوع، تخریب و تمسخر فعالان این حوزه نموده است. این در حالی است که نامبرده که در حال حاضر بجز بعضا با اظهارات این چنینی در  فضای مجازی و شبکه های اجتماعی فاقد هرگونه ابزار رسانه ای می باشد، همواره  قلم بدست در اغلب جلسات و  نشست های خبری حضور فعال(!) دارند و مشخص نیست تولیدات خبری  خود در جلسات و نشست ها را در کدام فضای رسانه ای انتشار می دهند...!

در هنگام بروز چنین مواردی که  همگان می دانند ناشی از خطای چشمی و تایپی بوده و بویژه در حوزه رسانه علیرغم همه مراقبت ها و سخت گیری ها بعضاً اجتناب ناپذیر است، انتظار این است معمولا  تشکل های صنفی و فعالین آن حوزه ، در چنین مواقعی به حمایت از فعالین صنف خود برآیند تا ازسوئ استفاده و  تاثیر  مخرب احتمالی آن جلوگیری کنند ،اما نکته جالب در کیش این است که در اینجا خود تشکل صنفی به این موضوع دامن می زند و فعالین رسانه را مورد تمسخر و اتهام بی سوادی (!) قرار می دهد و خواهان مواخذه آنها می شوند! البته  متاسفانه اعمال چنین مواردی از برخی اشخاص  این  تشکل صنفی مربوط به رسانه در کیش کم سابقه نیست  و پیش از این نیز فعالیت هایی از این دست کم نداشته اند....!

روزنامه اقتصاد کیش ضمن پوزش مجدد بابت اشتباه ناخواسته رخ داده در تایپ یکی از تیترهای روزنامه مورخ شنبه 24 خرداد ، نوشته یکی از مدیران مسئول محترم فعال در حوزه رسانه کیش  را عینا  نقل می کند :

دشواری ها و مشکلات کار کردن در روزنامه را فقط کسانی که در این حرفه اشتغال دارند درک می کنند.

استرس، شتاب، نگرانی از هزار و یک چیز دیگر که فقط باید پای صفحه آرایی باشید تا درک کنید...!

اشتباهاتی از این دست در روزنامه های مختلف و باسابقه در سطح ملی که تعداد کارکنان بسیار زیادتری نسبت به روزنامه های محلی دارند نیز اتفاق می افتد و من موارد زیادی از این اشتباهات را دور و نزدیک سراغ دارم.

گرچه همکاران ما باید نهایت دقت و حساسیت را به خرج بدهند  اما در کنار سرعت عمل و حساسیت های دیگر، گاهی چنین اتفاقاتی اجتناب ناپذیر است.

فقط کسانی که از دور دستی بر آتش دارند یا آنها که دنبال خرده گیری از رقیب هستند، می توانند از این اشتباهات خوشحال باشند!

چشمی که دائم عیبهای دیگران راببیند

آن عیب را به ذهن منتقل می کند

و ذهنی که دائماً با عیب های دیگران درگیر است

آرامش ندارد، درونش متلاطم و آشفته است

در عوض چشمی که یاد گرفته است

همیشه زیبایی ها را ببیند، اول از همه خودش آرامش پیدا می کند

چون چشم زیبابین عیب های دیگران را نمی بیند و دنیای درونش دنیای قشنگی هاست