شوک این برکناری همچنان فضای جزیره را
تحت تاثیردارد. اندک امید برای توجیه پذیرش این تغییرکه برگرفته از سمت و سوی آن
می توانست باشد هم رنگ باخته است. حال جزیره با این تصمیم مدیریتی که به نظر می
رسد در تعامل با منطقه گرفته شده است، بداست. این تغییر روی به احسن الحال نداشت.
همین جهت گیری ، نگرانی ها و دغدغه های بسیاری را با خود به همراه آورده است.
دکتر رضانیا در خاطره جمعی کیشوندان با
تخصص، مسئولیت پذیری، دردآشنای، مردمی بودن، از خود گذشتگی و خدمت بی منت و
صادقانه همنشین شده است. اعتماد مردم به رضانیا در فضای مدیریتی که بنیان های آن
از این ویژگی بی بهره است، سرمایه اجتماعی بزرگی برای کیش بود. شوربختانه با تشخیص
های مدیریتی خطا ، کیش و کیشوندان از این سرمایه انسانی که در کنف اعتماد و حمایت
مردمی قرارداشت محروم شد. چه راحت و ارزان سرمایه های خودمان را به باد می سپاریم
و جایگاه های مدیریتی حساس ترین منطقه آزاد تجاری صنعتی و قطب گردش گری کشور را از
حضور سرمایه های انسانی متخصص و کار بلد محروم می کنیم.این حس را در برکناری دکتر
نادعلی زاده ریاست اسبق بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی کیش هم داشتم. او هم در ارزش
های تخصصی و حرفه ای درست مثل دکتر رضانیا بود. شاهد بودیم عمر جانشین او هم کوتاه
و دولت مستاجل بود.
دوره فراگیری جهانی کووید19 یا همان
کرونای سرشناس، فرصتی بود تا به عنوان دبیر شورای سلامت بیشتر با ابعاد فردی و
اجتماعی دکتر رضانیا آشنا شوم. به یاددارم با آینده بینی دقیق و سنجیده ، آن هم در
زمانی که کشور برای مقابله با این ویروس دچار غافل گیری شده بود ، او پیش از
فراگیری هشدارهای لازم را داد و آماده مدیریت و مقابله با وضعیت فراگیری بود.اولین
جلسه با موضوع کرونا را دراوایل بهمن ماه1398 برگزار کردیم. در آن تاریخ علی الظاهر هنوز
گزارش رسمی از ابتلا به بیماری کرونا در کشور منتشر نشده بود. دکتر رضانیا در دو
جلسه شورای اداری و دور همی هنرمندان جزیره در مورد خطر کرونا سخنرانی کرد و از
مردم و مدیران جزیره خواست این موضوع را جدی بگیرند. این رویکرد روشن نظری در حالی
بیان می شد که برخی از مسئولین وقت وزارت
بهداشت و درمان با رد شیوه مقابله و مدیریت کشور چین که مبتنی بر قرنطینه بود ،
نشان دادند که در مدیریت و مقابله با این بیماری نوپدید ، سردرگم اند.
اعلام رسمی ورود کرونا به کشورو تشکیل
شورای سلامت کیش با اختیارات شورای تامین، شورای معاونین منطقه آزاد کیش در اسفند
ماه 1398، حلقه ارتباط دبیرخانه شورای سلامت و مرکز بهداشت و بیمارستان جزیره را
تنگاتنگ کرد.این شورا هفته ای 3 جلسه رسمی و ده ها کمیسیون و جلسه فرعی برگزار می
کرد . پای ثابت این جلسات تیم مرکز بهداشت با محوریت دکتر رضانیا و تیم درمان
جزیره با رهبری دکتر مصطفی نادعلی زاده رئیس وقت بیمارستان کیش بود.
صحنه با شکوه خدمت در عرصه سلامت برای
دکتر رضانیا لحظه های ظهور عشق و دلدادگی بود. شورای سلامت با تلاش دکتر مریم
ستاریان تلاش داشت با شناخت آخرین دستاوردهای جهانی شیوه های مدیریت و مقابله با
ویروس کرونا ، تمرکز منابع و تصمیم های خود را در مسیر درست هدایت کند. بهنگام
بودن تیم دکتر رضانیا نقطه قوت جزیره بود. مردم ، فعالان اقتصادی، صنوف، کسبه،
دستگاه های اجرایی با اعتماد به قدرت و قوت تشخیص تیم مدیریتی مقابله با کرونا با
شنیدن سخنان دکتر رضانیا در کسوت سخنگوی شورای سلامت امید و اعتماد خود را نو می
کردند.سخن دکتر رضانیا برای مردم جزیره آرام بخش و حجت بود.همراهی مردم با تدابیر
مصوب شورای سلامت نشان از همین اعتماد و باور بود.بی تردید در شکل گیری چنین فضای بیشترین
سهم متعلق به تلاش های صادقانه و سخت کوشی های بی شائبه دکتر رضانیا و دکتر نادعلی
زاده بود.
کیش در سایه تیم های قوی علمی و متخصص
بهداشتی و درمانی خود در کنترل سرعت شیوع، کوچک کردن اندازه اپیدمی و ایجاد تاخیر
در منحنی اپیدمی از یک سوو بیمار یابی فعال ، رهگیری و ردیابی موارد در تماس با
بیماران مثبت ، قرنطینه افراد دارای ارتباط با بیمار کرونایی و درمان بیماران مثبت
از سوی دیگر چنان توفیق های بدست آورد که درابتدای این مبارزه نفس گیر، برخی از سر
احساس و هیجان سخن از "پایان کرونا در کیش" به میان آوردند. به خوبی
به یاددارم وقتی شیوه مدیریت و مقابله با بیماری کرونا در کیش را برای استفان شولتس سفیر
اتریش در ایران در حاشیه
سفراوایل خردادماه 1399 ایشان برای شرکت در مراسم رونمایی از کتاب مجموعه
عکس های ژوزف پلروس با نگاهی به ایران در ماه مبارک رمضان تشریح کردم ، در توئیتی پیام سفر خود
و همسرشان به جزیره را در ایام فراگیری جهانی کرونا این معرفی کرد که جزیره امن و
پاک است.
در ایام کرونا دکتر رضانیا عضوی از خانواده تک تک کیشوندان شده
بود. حضور او اعتماد آفرین و چهره او امید بخش برای ساکنان جزیره بود. دکتر رضانیا
با امانت داری حرفه ای و احترام به اعتماد مردم ، ریشه های اعتماد و امانت داری را
با خدمت صادقانه روز به روز عمیق تر می کرد. به باورم دکتر رضانیا در مسیر تبدیل
شدن به نمادی از مبارزه برای سلامت و امید بود. بارها به او این جایگاه را گوشزد
می کردم. و انصاف آن است که دکتر رضانیا از این جایگاه به درستی مراقبت و پاسداری
کرد. اضافه شدن واژه " مدافعان سلامت" به ادبیات مدیریت و مقابله با
کرونا بار سنگینی از ارزش های دفاع مقدس و فضای ایثار و شهادت بردوش تیم سلامت
جزیره انداخت. شوربختانه
مدیران استان و منطقه در ایام هفته دفاع مقدس با برکناری یکی از شاخص ترین مدافعان
سلامت ،دل کیشوندان و جزیره نشینان را به درد آوردند. کاش زمان برکناری دکتر
رضانیا به گونه ای تنظیم شده بود که شاهد این تقارن نمی بودیم.
ارزش های رضانیا با پست و میز و مقام گره نخورده است. او مصداق بارز شرف
المکان بالمکین است.
او به جایگاه ارزش می داد برعکس انبوهی
از مدیران امروزی که از جایگاه ارزش می گیرند و در فهم جایگاه و شخصیت مدیرانی چون
دکتر رضانیا سخت عاجزند.
رضانیا در هرجایگاه قرار بگیرد از ارزش
های او نمی کاهد. تکریم مردمی بزرگ ترین دستاورد خدمت قدیمی ترین مدیر شایسته
جزیره است. برگزار کردن یا نکردن مراسم درشاءن برای تکریم از خدمات این انسان بزرگ
، چیزی از ارزش های دکتر رضانیا کم نمی کند.چون او با آرامش و سربلندی زندگی کرده
است و ادب قدرت و دولت را می شناخت. برهمین اساس آخرین روز "قدرت" او با
اولین روز "آرامش "تقارن پیدا کرد. کیش و کیشوندان رضانیا را بخاطر ارزش
های و خصائل وحید و ممتاز انسانی به احترام، امانت داری و اعتماد می شناسند و چه
دستاوردی درخشان تر از این روایت برای دکتر حکیم مان. دکتر رضانیا به آغوش
"جامعه" خوش آمدید. به بیان فردوسی بزرگ شاعر حماسه سرای ایران "
تا در جهان مردم است و سخن / چنین نام هرگز نگردد کهن" . رضانیا در خاطره
جمعی مردم کیش با عشق گره خورده وبه نیکی ثبت شده است. همین رمز ماندگاری و دوام
نام نیک اوست.