مناطق آزاد جهان با بهره گیری از این اندیشه وفلسفه که همان دخالت
حداقلی دولت در اقتصاد و مالکیت خصوصی و بازار و هم چنین تجارت آزاد بود، برنامه
ریزی شدند.
در ایران هم این مناطق به صورتی خردمندانه و با رعایت استانداردهای
امنیتی وپتانسیل های هر منطقه، جا نمایی وشروع به فعالیت کردند.
اما علیرغم تصویب قانون این مناطق درمجلس و تایید آن در شورای
نگهبان، از بدو تولد به عنوان مناطقی غیرقابل درک برای نگرش های سنتی و
نمایندگان آنها در سطوح تصمیم گیری مورد هجمه قرار گرفتند.
مناطق آزاد ایران بر خلاف مناطق آزاد جهان که ابتدا زیر ساخت ها
توسط دولت متبوع در آنها ایجاد شد وسپس جذب سرمایه گذار وفن آوری در دستور کار
قرار گرفت برای شروع فعالیت باید خودشان اقدامات لازم برای ایجاد زیرساخت های لازم
را انجام میدادند وناگزیر به اجاره زمین و واردات کالاها از سایر مناطق آزاد و
کشورهای دیگر بودند. فروش کالا های وارداتی در داخل کشور باعث شد مناطق آزاد ایران
بر خلاف جهت گیری تعریف شده حرکت نمایند.
مناطق آزاد ما در حال حاضر که نسل هشتم مناطق آزاد در جهان به غول
های فناوری واقتصاد جهان شهرت دارند در ابتدای راه هستند و هنوز بکر ومغفول مانده
اند. اگر دولت چهاردهم به پتانسیل و بهره گیری از ظرفیت های آنها توجه نشان دهد
هنوز امید به توسعه ونقش آفرینی آنها وجود دارد .
اتخاذ استراتژی اعتماد سازی،حمایت قانونی، بومی سازی تجارب جهانی ،
بکارگیری نیروهای نو اندیش در ساختار اداری، ارایه مشوق های واقعی به صاحبان
سرمایه وتکنولوژی می تواند یک جهش موفقیت امیز برای مناطق آزاد رقم بزند.
پتانسیل وظرفیت مناطق آزاد ایران وموقعیت ممتاز این مناطق بویژه
منطقه آزاد چابهار در کریدور شمال و جنوب جهان هنوز مورد توجه جهان است اما در
کشور استراتژی واحدی برای این ظرفیت مهم وجود ندارد. راه اندازی و رونق همین
منطقه می تواند تحولی شگرف دراقتصاد ملی ایجاد کند.
دولت دکتر پزشکیان بویژه وزیر اقتصاد که خوشبختانه در عرصه های
مالی و اقتصادی وهمچنین رسانه دارای آگاهی بالایی هستند، باید تحدیدات مناطق
آزاد را کاهش داده، نسبت به رفع موانع توسعه در مناطق همت به خرج دهند.
جهان امروز به لطف تکنولوژی های جدید فراتر از مرزهای ملی کشورها
درحال حرکت است. کشور ما هم با توجه به جغرافیا وموقعیت ممتاز در منطقه آسیا
وخاورمیانه وتمدن و سابقه تاثیر گذار در تحولات جهانی وهم چنین ذخایر بزرگ انرژی
می تواند یک جهش بزرگ در تولید ثروت و رفاه داشته باشد.
مناطق آزاد ایران نیازمند تعامل با اقتصاد داخلی وهمکاری با مناطق
آزاد سایر کشورها ،بویژه مناطق آزاد کشور های همسایه هستند. دیپلماسی اقتصادی این
روزها بر دیپلماسی سیاسی ارجحیت یافته است. لازم است در توسعه مناطق آزاد به این
موضوع اهمیت بیشتری داده شود،نگرش های سنتی حاکم بر بازار وسرمایه و تجارت کشور
نیز باید همراه با تحولات در دولت، در توسعه و شکوفایی مناطق آزاد همدلی ومشارکت
داشته باشند. زیرا جبران کاستی ها گذشته نیازمند مشارکت فراگیر ملی هست
مشاور مدیرعامل و مدیرکل اسبق روابط عمومی و امور بین الملل مناطق
آزاد کیش و چابهار.