در صفحات نخست این کتاب می‌خوانیم: چند ساعت که در کیش پرسه بزنید، بی شک به خودتان می‌گویید کاش آرامش، امنیت، ایمنی و رضایتی که در کیش هست، در سراسر ایران وجود داشت.

زندگی در کیش چنان قانونمدارانه و نرم پیش می‌رود که انگار نسیمی صبحگاهی از روی گونه دخترکی خوابیده بر پشت بام، گذر کرده است؛ تنها ردی که از این نسیم می‌ماند خنکای لذتبخشی است که شیرینی زندگی را دوچندان می‌کند.

کیش یک شاهد زنده است که گواهی می‌دهد زنان و مردان ایران از چه ظرفیت بزرگی برای زندگی شایسته برخوردارند.

کاش آنچه در کیش می‌گذرد بر سراسر ایران جاری شود.