فرشید فرزانگان اظهار کرد: نگاهی به آمارهای تجاری ما نشان می‌دهد که در سال ۱۳۸۰ حدود ۸۰ درصد از تجارت ایران با ۲۳ کشور دنیا انجام می‌شده اما در سال ۱۴۰۰ حدود ۶۵ درصد از تجارتمان تنها به سه کشور محدود شده که نشان می‌دهد که ما چه در حوزه تنوع محصولات و چه در گسترش شرکای تجاری با مشکل مواجه بوده‌ایم.

وی با بیان این‌که عملکرد کشورهای بزرگ در اقتصاد مسیری متفاوت با آنچه در ایران طی شده را نشان می‌دهد توضیح داد: کانادا و مکزیک همواره جزو شرکای اصلی آمریکا به حساب می‌آیند. در اقتصاد چین نیز کره جنوبی، ویتنام و ژاپن سهمی مهم دارند اما باید این سوال را بپرسیم که این کشورها بازار خود را تنها به کشورهای همسایه خود محدود کرده‌اند؟

فرزانگان به موقعیت تجاری ایران در میان کشورهای همسایه اشاره کرد و گفت: ما ۱۵ کشور همسایه در خشکی و دریا داریم که بازار بسیار گسترده‌ای دارند و قطعا می‌توان روی تجارت مشترک با آنها حساب باز کرد اما سوال اینجاست که این کشورها چه نقشی در عرصه تجارت بین‌المللی دارند و وابسته کردن بازار ایران به همسایه‌ها چه تبعاتی برای ما خواهد داشت.

عضو هیات مدیره اتاق بازرگانی ایران و امارات متحده عربی ادامه داد: امروز ما شاهد آن هستیم که در کشورهای حاشیه خلیج فارس دولت‌ها تلاش کردند با ایجاد یک رقابت میان غرب و شرق بازار خود را به محلی برای زورآزمایی این اقتصادها تبدیل کند و به تبع آن منافع ملی خود را به دست بیاورد اما متاسفانه ما این رویکرد را در ایران کمتر دنبال کردیم.

وی با اشاره به تصمیم اخیر دولت آلمان در محدود کردن تجارت با ایران تصریح کرد: آلمانی‌ها چه در حوزه صنعت و فناوری‌های نوین و چه در بخش مهندسی و آموزش جزو مطرح‌ترین کشورهای دنیا به شمار می‌روند. اگر بنا باشد ما کنار رفتن آلمان از اقتصادمان را بخواهیم با کشورهای منطقه یا حتی چین جبران کنیم باید به این سوال پاسخ داد که چرا حتی چینی‌ها نیز تجارتی بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار با آلمان دارد و همچنان در واردات تجهیزات روز از ظرفیت کشور استفاده می‌کند.

فرزانگان ادامه داد: آلمانی‌ها در اقتصاد ما نیز نقش مهمی داشتند و می‌بینید که در حوزه‌هایی که استفاده از صنایع آنها در دستور کار قرار داشته ما توانسته‌ایم زیرساخت‌های مطلوب‌تری به وجود بیاوریم همچنین مهندسان آلمانی توانایی بالایی در آموزش روز دارند که در صورت محدود شدن روابط ما خود را از این موضوع محروم می‌کنیم.

عضو هیات مدیره اتاق بازرگانی ایران و امارات متحده عربی خاطرنشان کرد: در نگاه کلان نیز ما باید در نظر داشته باشیم که قطع یا کاهش روابط اقتصادی با کشورهای بزرگ می‌تواند به امنیت اقتصادی ما لطمه وارد کند، زیرا در آینده همراه کردن این کشورها با تحریم‌های جدید علیه اقتصاد ایران راحت‌تر خواهد بود. از این‌رو تلاش برای تغییر رویکرد در این حوزه و استفاده حداکثری از ظرفیت‌های تجاری موجود در نقاط مختلف دنیا باید به عنوان یک اولویت دنبال شود.