به گزارش اقتصاد کیش به نقل از پایگاه خبری لنگه نیوز ، کارگرانی که اکنون در اولین روزهای ماه مبارک رمضان، شرمنده خانواده های خویشاند و برای تأمین بدیهیترین نیازهای
معیشتی خود گرفتار ماندهاند.
این مسائل و مشکلات حوزه مدیریت شهری، موضوعات تازهای نیست و کم و بیش شهرداریهای متعددی در کشور گرفتارورشکستگی در انجام امور جاری خویش هستند اما بروز
چنین مشکلی برای شهری مانند بندرلنگه که به عنوان مرواریدخلیج فارس از جمله قدیمیترین کانونهای اقتصادی و تجاری ایران بوده و اکنون بندرگاهی بزرگ برای تبادلات تجاری باآمارهای روزافزون است، شایسته نیست.
فقدان وجود نگاهی مطالبهگرانه در پیوند دادن ظرفیتهای اقتصادی یک منطقه به هم و همین طور نبود نگاه مشارکتگرایانه
در اثرگذاری بنادر بر مناطق پیرامون خود و عدم تمایل سازمان بنادر در این زمینه موجب شده تا اتفاقا در جوار بزرگترین
و فعالترین بنادر کشورمان، فقر و گرفتاری بروز یافته و یا شاهد مشکلاتی باشیم که در تراز و شأن جایگاه اقتصادی
مردمان آن منطقه نباشد.
آیا شایسته شهرداری شهری مانند بندرلنگه است که با چنان بیپولی و فقری مواجه باشد که نتواند حقوق کارگران وکارمندان خویش را برای بیش از ۶ ماه پرداخت کند!؟
کاش اکنون که در آستانه انتخابات شوراهای شهر و روستا قرار داریم، اصلیترین اولویت ما در انتخاب افراد، برنامه
داشتن آنها در حوزه مطالبهگری از واحدهای اقتصادی پیرامون شهرها و برنامه داشتن در این زمینه و جسارت آنها درپیگیری مسائل و مشکلاتی باشد که جز با اراده عمومی قابل
تحقق نیست. مشکلاتی که اکنون به حقوق کارگران وکارمندان شهرداریها رسیده و عملا
شهرداریها را در وضعیت ورشکستگی قرار داده است.
چاره جویی برای رفع این مشکلات میبایست اصلیترین اولویت و برنامه شوراها باشد.
ریشه یابی دقیق برای رفع این مشکلات و یافتن راه چاره برای رفع آن از اهمیت فراوانی برخوردار است تا دیگر شهر با وعده و وعید فرماندار و استاندار ومدیر و نماینده اداره نشود بلکه مطالبات شهر از بخشهای گوناگون به موقع دریافت و به شکلی پایدار صرف توسعه شهر وحق و حقوق شاغلان در این بخش شود.
باید بدانیم که حق و حقوق شهر چیست و به طور دقیق همان حق و حقوق را از عاملان آن
مطالبه
کنیم و الا چانهزنی و وعده
گرفتن از مسؤولان سیاسی در طولانی مدت، گرهای از مشکلات نگشوده
است کما این که کارگران و کارمندان پرتلاش
شهرداری بندرلنگه با این وعدهها هنوز به حقوق خویش نرسیدهاند.