پای صحبت بازیکنان دیروز فوتبال و باتجربه های امروز که بنشینی، از یک سو خوشحال می‌شوی که همکلامی شیرین پیدا کرده ای و از سویی متفکر که چه دوران ها و چه تجربیاتی داشتند و متاسفانه امروز کمتر نامی از آنان در میان است. این حکایتی دامنه دار است که تقریبا پیشکسوتان همه رشته های ورزشی را شامل می شود و در این میان رشته فوتبال به جهت محبوبیت فزاینده ای که در سطح جامعه دارد، با این معضل بیشتر از سایر رشته‌ها دست و پنجه نرم می‌کند. «محمودغنی پور» یکی از این پیشکسوتان فوتبال استان هرمزگان شهرستان پارسیان است که از ایام حضورش  در فوتبال منطقه حرف های جالبی دارد که بیانش خاطرات آن ایام را بار دیگر در اذهان تداعی می‌کند.

متن این گفت وگو را در ادامه می‌خوانید:

آقای غنی پور فوتبال را از کجا شروع کردید؟

زمانی که ما به فوتبال علاقمند شدیم توپ فوتبال به شکل امروزی آن وجود نداشت، اکثرمواقع با پارچه های کهنه توپ می ساختیم و بازی می کردیم . در آن زمان پدرانی که به خارج از کشور رفت و آمد داشتند برای فرزندانشان توپ می آوردند و همه بچه های محل با آن بازی می کردیم و وقتی صاحب توپ گل می خورد و بازی را می باخت توپش را بر می داشت و می رفت و بدین ترتیب بازی ما تعطیل می شد. جایی که امروز مسجد سلمان فارسی احشام و خوابگاه شبانه روزی حضرت معصومه (س) ساخته شده در گذشته محل بازی ما بود و خاطرات فراوانی از آنجا داریم.

در طول فعالیت ورزشی خود در چه تیم هایی بازی کردید؟

تیم فوتبال احشام، تیم فوتبال منتخب گاوبندی، نوجوانان گاوبندی، استقلال کیش، جنوب کیش، تیم فوتبال بسیج استان، مخابرات هرمزگان، اتحاد گاوبندی، تیم فوتبال عمانی، تیم فوتبال بندرمقام، مبارزان لامرد، آبشولی لامرد و پیشکسوتان گاوبندی.

در این مدت چه افتخارات و مقام هایی به دست آورده اید؟

قهرمانی با تیم فوتبال احشام در گاوبندی یکی از آن ها بود. تیم احشام درگاوبندی در بازی های دوره ای و حذفی زیادی حضور داشت و با تیم منتخب گاوبندی قهرمان بخش های استان شدیم و به عنوان نماینده استان در مسابقات بخش های کشور شرکت کردیم. از دیگر موارد، قهرمانی با تیم استقلال کیش در جزیره کیش بود و دوسال پی در پی قهرمان مسابقات فوتسال هلال احمر استان هرمزگان شدیم و به عنوان نماینده استان در المپیاد ورزشی هلال احمر کشور در شهرهای سنندج و تبریز شرکت کردیم.

ماندگاری خود در دنیای فوتبال را مدیون چه کسانی هستید؟

حمزه حسندخت، حسن فربودی، علی مصلی نژاد، ناصرافشاری، محمد ایران خواه، احمد رحمانی،محمود برادر از جمله انسانهای تاثیر گذار در زندگی ورزشی و از مربیان خوب من بوده اند.

درچه پست هایی بازی کردید؟

تقریبا در تمام پست ها به غیر از دروازه بانی بازی کردم! اما پست اصلی من دفاع آخر بود و مواقعی که از تیم حریف عقب می ماندیم وارد پست های دیگر می شدم واتفاقا نتیجه بخش بود.

بهترین خاطره ورزش تان را تعریف کنید؟

بهترین خاطره من اولین گلی بود که در تیم منتخب گاوبندی در مسابقات لیگ استان در بندرعباس مقابل تیم ساحل بندر در دقیقه نود به ثمر رساندم و بازی مساوی شد. در مسابقه فینال با تیم دشتی که تا دقیقه نود و دو، یک گل عقب بودیم گل مساوی در دقیقه نود یک به ثمر رساندم  و بازی مساوی شد ودر ضربات پنالتی تیم فوتبال دشتی را شکست دادیم و قهرمان شدیم و بعد از بازی ساعت ده شب مرحوم عبدالرحمن هنرمند دوهزار تومن به من پاداش داد و خاطره خوب دیگر مسابقه تیم فوتبال اتحاد گاوبندی و هلال احمر میناب که در گاوبندی برگزار شد و من چهار گل در آن بازی زدم و فردای آن روز مرحوم یوسف یوسف زاده پاداش دوهزارتومانی به من داد.

یک خاطره خوب دیگر هم دارم که دوست دارم برایتان تعریف کنم: تیم بندرمقام یک بازی دوستانه با تیم اشکنان لامرد داشت. من و حاجی دلباخته و عبدا... اغرازی به عنوان یارکمکی همراه تیم بندرمقام به اشکنان رفتیم و موقع ناهار سرپرست و مربی تیم اشکنان لامرد آمدند و به مربی تیم فوتبال بندرمقام گفتند که: محمود غنی پورو حاجی دلباخته نمی توانند بازی کنند! مربی تیم مقام گفت: اگر این دو نفر بازی نکنند ما هم بازی نمی کنیم. خلاصه یک ساعتی صحبت کردن و به توافق رسیدند که ما بازی کنیم. سرپرست تیم اشکنان گفت: مگر این دو نفر می خواهند شق القمر کنند! در آن بازی گل های زیادی توسط من و حاجی دلباخته زده شد. بعد از بازی مربی تیم اشکنان لامرد به سرپرست تیم گفت: این دو نفرشق القمر کردند یا نه؟!

اولین بار کجا روی چمن بازی کردید؟

درمسابقات فوتبال قهرمانی بسیج کشور در شهرکرمان، استادیوم سلیمی کیا

تا کنون با تیمی قرارداد مالی داشته و پول گرفته اید؟

بله، زمانی که در مخابرات جزیره کیش کار می کردم به همراه احمد کامکار برای هر بازی در استقلال کیش پنجاه هزار تومان از یوسف قاسمی می گرفتم .

اگر بخواهید یک نفر را به عنوان قهرمان اخلاق در فوتبال گاوبندی معرفی کنید؟ او چه کسی است؟

احمد رحمانی

چه پُست هایی در ورزش داشتید و دارید؟

چندسال مسئول ورزش هلال احمرگاوبندی، چندسال مسئول تربیت بدنی بسیج گاوبندی، مسئول باشگاه ورزشی پیام مخابرات گاوبندی ومسئول بسیج ورزشکاران گاوبندی بودم و در حال حاضر رئیس هیات ورزش روستایی و بازی های بومی محلی شهرستان پارسیان هستم.

بهترین گلی که به ثمر رسانده اید کدام گل بود؟

گل به تیم بوجیر در مسابقات فینال جام حذفی گاوبندی که از وسط زمین روی یک ضربه ایستگاهی به ثمر رساندم و آن بازی را هم برنده شدیم و به مقام قهرمانی رسیدیم.

چه خاطره بدی ازفوتبال دارید؟

دربسیج بندرعباس مشغول خدمت سربازی بودم و تیم احشام بازی داشت و من برگشتم گاوبندی بازی کردم. بعداز بازی از ناحیه دست چپ دچارترک خوردگی شدم و به لنگه برگشتم. صبح روز بعد باید در صبح گاه مشترک سپاه لنگه حضور می داشتیم و بعدازصبحگاه بخش تدارکات گفت : یک ماشین خاور سیب زمینی را باید خالی کنید! من به آن ها گفتم دستم آسیب دیده  و درد می کند! قبول نکرد و به همین خاطر 3 ساعت بازداشت بودم و بعد از دو روز مسابقات قهرمانی بسیج کشور در کرمان برگزار شد و مسئول تربیت بدنی استان آقای جمالی زاده گفت: باید گچ دستت را باز کنی و با اصرار او دستم را باز کردم و برای بازی به کرمان رفتم . بعد از اینهمه سال هنوز دستم به این خاطرکه درست جوش نخورده درد می کند!

به عنوان یک پیشکسوت چه توصیه ای به جوانان  دارید:

بنده در حدی نیستم که به جوانان توصیه کنم اما به لحاظ وظیفه عرض می کنم عزیزان به ورزش روی بیاورند و همراه با ورزش به تحصیل هم اهمیت بدهند. لحظه ای به دنبال موضوعاتی نروید که آخر و عاقبتی ندارد. برخی از راهها جز بدبختی و دوری از جامعه و شرمساری برای خود و خانواده نتیجه  دیگری ندارد.

حرف آخر

دوستان تا زنده ایم قدر یکدیگر را بدانیم. برای ورزش و جوانان منطقه و استانم آرزوی موفقیت های هر چه بیشتر دارم.