.انصاری لاری از آن دسته از مدیران کم یابی است که  شخصیتی جامع الاطراف وکاریزماتیک دارد. هوش و ذکاوت او مثال زدنی است. سال 1362 با رتبه دوم در کنکور سراسری برای تحصیل در رشته حقوق پا به دانشگاه تهران می گذارد. برآمده از خانواده ای تاجر ، صاحب نام و پر آوازه در لار ، فارس ، ساحل جنوبی و شمالی خلیج فارس.تسلط انصاری لاری بر متون دینی ، قرانی ، حکمی و ادب فارسی  اورا به ادیبی توانا ، سخنوری صاحب سبک و اندیشمندی نکته سنجتبدیل کرده است. در پیشینه پربار مدیریتی و اجرایی انصاری لاری نقاط برجسته زیادی وجود دارد ولی به باورم اوج آن برجستگی ها، حاکمیت گفتمان فرهنگی در حیات  فردی ، مدیریتی و اجتماعی وی است.برهمین اساس  با اصالت بخشیدن به فرهنگ ، نگاه ابزاری به این عرصه نداشت و با باور قلبی ، توسعه فرهنگی را دنبال می کرد. همنشینی او با اهالی فرهنگ، هنر و رسانه زبان زد است. از هر فرصتی برای رفتن بی تکلف  به منزل هنرمندان، فرهنگ وران و نویسندگان  و دیدار با آنها بهره می برد. تکریم بزرگان ادب ، فرهنگ و هنر این دیار را بغایت پیگیر بود.صحنه های پرشور شیدایی وشکفتگی شخصیتی او در همنشینی با اهل فرهنگ و هنردر یادها مانده است.سنتی که نه تنها در زمانی که در دولت مسئولیت داشت بلکه در تمام زندگی او همچنان جریان دارد. به همه این ویژگی های عشق به ایران و جنوب را هم باید اضافه کرد. عشق به ایران در رگ وپی او خانه کرده است. و جنوب برای او حکایت دیگری دارد. ردپای عشق و عاشقی او با جنوب را در بوشهر، فارس، هرمزگان و حتی خوزستان می توان دید. رویدادهای بزرگ فرهنگی که برای معرفی دیار جنوب طراحی و با حمایت های گسترده او ، اجرایی شد، بخش کوچکی از این شراره پرشور عشق او به جنوب است.انصاری لاری در سخنرانی 14 آذرماه 1397 به هنگام خداحافظی با کیشوندان ، حکایت این عشق و دلدادگی را با ظرافت های کلامی و بیان دلنشین چنین توصیف می کند"در کیش این توفیق را داشتم که با مردم گره خوردم و امروز افتخار من اینست که خودم را یکی از مردمان خوب جزیره کیش می دانم. من همین جا صادقانه اعتراف می کنم که در کیش عاشق شده ام، عاشق این خاک پاره دردانه، عاشق دریای آبی پیرامونش که مرا تا افق های دور می برد، عاشق پریان دریایی کیش و عاشق مردمان خوش کیش، پر مهر و پر لطف و خوش مرامش". او مردم جنوب را بخاطر قرابت های فرهنگی و همجواری جغرافیایی  "خویش" خود می خواند و این " خویشی" را با بیان هنرمندانه چنین سرود" امروز این افتخار و شادمانی برای من هست که ما یعنی من و مردم خوب و پر مهر جزیره کیش از رگ و ریشه با هم پیوند خورده ایم". 20 آبان روز کیش برای همیشه فرصتی است که از خالق آن هم یاد شود.

بارها خواستم بعنوان فردی که در فرایند نام گذاری این روز مسئولیت تیم مطالعاتی را برعهده داشتم، خاطره آنرا مکتوب کنم تا علاقمندان به این خاک پاره مرجانی ، از آنچه گذشت بیشتر اطلاعات داشته باشند. در تعریف خاطره آورده اند، قطعه ای از زمان که برجستگی داردودر ذهن حک می شود.به دلیل همین برجستگی است که از زمان قبل و بعد متمایز می شود و در اذهان باقی می ماند. ملت های ، گروه ها و افراد با خاطره های ملی، گروهی و فردی مانوسند و تجربه آن را دارند. ایام "بی بار" نیستند بلکه " باردارند". ایام به معنای دقایقی، روزها، هفته ها ، ماه ها و سال ها دارای بارهستند.بار سحرگاهان با شباهنگام یکسان نیست. شب قدر با شب های دیگر متفاوت است. قرآن برای اشاره به بارداری ایام از کلمه " ایام الله" استفاده می کند.

انصاری لاری همیشه کیش را نمایشگاهی از غلبه کیفیت بر کمیت می دانست. با همین دیدگاه باور داشت که باید کیش را به ایرانیان و جهانیان معرفی کرد.انصاری لاری بارها به نسبت بین رشد و تحول اشاره می کرد و در چشم انداز خود برای جزیره کمیت ها را بستری برای تحول برمی شمرد.به یاددارم با همین رویکرد از بدو پذیرش مسئولیت کیش ، رویداد سازی های فاخر یکی از سیاست های او برای معرفی جزیره فراتر از کلیشه های فرهنگی رایج در مورد کیش بود.برای خالق روز کیش ،توسعه اجتماعی و فرهنگی جزیره که بخش عمده ای از همان کیفیت بود، پشتوانه محکمی برای استقرار حکمرانی مطلوب محلی بعنوان یک تحول بود. امیدی که در جزیره با انصاری لاری گره خورده بود ، ترجمان دیگری بود از خاطرات معمار کیش محمد رضا یزدان پناه. یکی از راهبردهای مناطق با چشم انداز گردش گری برای جذب مخاطبان وفادار، رویداد سازی است. انصاری لاری با برخورداری از تجارب بین المللی ، منطقه ای و ملی  و اشراف مثال زدنی به فرهنگ جنوب، با پیشنهاد نام گذاری روزی به نام کیش ، تلاش داشت ، در قالب رویدادهای ملی و بین المللی گسترده ، اذهان را به سمت این دردانه خلیج فارس جذب کند. وی روز کیش را یکی از مصادیق برجسته فعالیت های تحول گرا، ماندگار، اثر بخش و برکت افزا می دانست  ودر صدد آن بود که این روز را به مثابه نمادی از تحول و نو آوری،  برنامه ریزی اصولی، تلاش هدفمند و آینده نگری مبتنی بر عقل و درایت به بار نشاند. علاوه برآن ، این روز را بستری برای تحقق خط مشی جذب حداکثری و دفع حداقلی بعنوان یکی از سیاست های محوری خودتبدیل کند.برای پیگیری این برنامه،به تیمی از همکاران که من هم افتخار عضویت در آن را داشتم، ماموریت داد تا چند تاریخ برای نام گذاری این روز پیشنهاد دهند. در فرایند اجرایی ، تاریخ های چون سالروز تاسیس شرکت عمران کیش، تاریخ تصویب کیش بعنوان منطقه آزاد، تاریخ تصویب قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری صنعتی ، یکی از روزهای بهمن ماه ، یکی از روزهای اسفند و 20 آبان پیشنهاد شد.  در کمیته نام گذاری ، تاریخ های کاندیدا شده ، با معیارهایی چون پیشینه ، زمان،نسبت آنها با چشم انداز گردش گری و مناسبت آن با فرهنگ محلی مورد بررسی قرار گرفت. بخاطر دارم 3 پیشنهاد اول ، به دلیل وزن فراوان معیار نسبت با فرهنگ محلی و منطقه ای از گردونه انتخاب خارج وتاریخ های بهمن و اسفند هم بخاطر تعداد زیاد مناسبت ها و ایام اوج گردش گری کنار گذاشته شد، در انتها 20 آبان به دلایلی که در ادامه خواهم آورد بعنوان روز کیش مورد موافقت و تصویب انصاری لاری قرار گرفت.

از زمان نام گذاری 20 آبان ماه بعنوان روز کیش ، این سوال مطرح بود که چرا این تاریخ برای این رویداد برگزیده شد. متاسفانه یادداشت های مفصلم از نشست های کمیته مطالعاتی نام گذاری ، به شکل باور نکردنی ، ازدست رفت. آنچه در ادامه می آورم به اتکا یادداشت ها ، مصاحبه ها و پیام هایی است به همین مناسبت در 4 سال اخیر منتشر شده است. در این میان پیام پرمهر و زیبای انصاری لاری که به بهانه اولین سال برگزاری رویداد روز کیش در سال 1397 منتشر شد ،اهمیت بسزایی دارد. در این پیام به زیبایی محورهای اصلی چرایی انتخاب 20 آبان ،بعنوان روز کیش بیان شده وبه یادگار مانده است.. صادقانه باید اعتراف کنم ،علیرغم گذشت پنج سال از نام گذاری این روز همچنان با اهدافی که انصاری لاری برای آن تعیین کرده بود فاصله زیادی وجود دارد. بخاطر دارم که در نشستی دلایل انتخاب 20 آبان تشریح و ایشان با اشرافی که به فرهنگ جنوب داشتند، دامنه استدلال ها را به نفع این روز گسترش داد. کیش ، جزیره ای است که به لحاظ آب وهوایی دوفصل دارد. از اوایل آبان ماه تا اواسط اردیبهشت ، هوای جزیره بهاری است و کیشوندان از نیمه دوم اردیبهشت تا مهرماه فصل تابستان را تجربه می کنند.با همین استدلال عدد 2 که نمادی از زوجیت هم بود در میان آمد. در جزیره ،پائیز به معنای که می شناسیم و تجربه کرده ایم و با رنگ به رنگ شدن طبیعت و ریزش برگ های زرد از شاخه ساران گره خورده است، جلوه گری نمی کند. گویی گاه پائیز ، گاه سبزشدن و بهاری شدن کیش است. بهار در پائیز جزیره جلوه گری می کند و در این بازی رنگ ها ، دریا نقش اول را بازی می کند. آبان ، ماه جلوه گری رنگ نیلی دریاست. نیلی خوش نوازی که با احترام و قداست آب در مفهوم معنایی آبان گره خورده است. "آبان را به نام پاسداشت و نگهبانی آب می‌شناسند؛ آبان نگاه‌بان آب است… نگاهبان مظهر تمدن؛ از این روست که در فرهنگ غنی بومی جزیره نشینان، مادر نه زمین که دریاست؛ این بی‌کرانه‌ی پر سخاوت و پر رمز و راز".کیش از فصل پائیز ، شب های بلند را در بهار خود میزبانی می کند. شب فرصتی است برای آرامش ، آسایش و گردهم آمدن. به قول حافظ می توان گفت که جزیره کیش " ملک شب خیزی" است. جزیره در اکثر ایام سال و به ویژه در پائیز "شب زی" است. از گوشه گوشه جزیره می توان از شب خیزی وشب زی نشان گرفت. شب های بلند و شب زیی جزیره در کنار ساحل زیبا و موج های گوش نواز که با ساحل شور آفرینی می کنند، برای گردش گران تجربه نو و لذت بخش به همراه می آورد.آبان گاه انتظار و چشم دوختن به آسمان برای تمنای باران است. گویی به تعبیری فردوسی این تمنا ، تمنای رویش و شادی است. کیش به طور میانگین در سال  265 روز آفتابی دارد. ابر و باران در آبان آغاز همنشینی مبارک خود را به جشن می نشینند و آبادی و آبادانی بارش آب شیرین ، بومیان ، دریا و پرندگان را به وجد و سرور می آورد. سال های که ابر وباران در آبان غایب اند، دست ها برای طلب آنها به سوی آسمان بلند و زبان ها به دعا گشوده می شود. طلب باران در این ماه سنتی دیرپا و کهن است. انتظاری شیرین که تاخیر در اجابت آن ، چشم ها را هرروز به سوی آسمان بلند می کند.به تعبیر قطران تبریزی و منوچهری " ابر و باد آبانی در جزیره کیش، مندرس کندده بهاربدیع و خرم " نیست بکه برعکس تری آبان ماه، برای کیش ، گلستان پروراست. تری آبان نوید سال خوب پیش روست. 20 ، نمادی  برای ایزد خورشید و عدد کمال و بی‌نقصی است.طنین دلنشینی دارد و در کنار بارمعنایی غنی ، آن را خواستنی کرده است. همنشینی آن با سنجش دانایی و توانایی ، در ذهن و خاطره جمعی ما ایرانیان ، بسیار دلنشین است.یادآور روزهای تلاش و کوشش برای دانایی و توانمند شدن. این عدد یک باردر قران( سوره انفال /آیه65)،  برای ترغیب و تشویق مسلمانان به پایداری و جهاد به کاررفته است.اینچنین بیستمین روز از دومین ماه پاییز شایسته‌ی نام جزیره‌ی کیش شد.

به خاطر دارم ، در مراسم امضای تفاهم نامه همکاری میان سازمان منطقه آزاد کیش با معاونت هنری وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی در 21 مردادماه 1397 محمد ابراهیم انصاری لاری  برای اولین بار خبر از انتخاب 20 آبان بعنوان روز کیش داد . در همین نشست با اشاره به رابطه "مدینه سازی و مدنیت پروری" مبانی نظری وفلسفه وجودی این روز را تشریح کرد. خلاصه استدلال انصاری لاری آن بود که مدنیت پروری یا آنچه امروز با واژه مدرن شهروندی از آن یاد می شود مهم تر از مدینه سازی است. مدینه کالبد ظاهری است و مدنیت روح مدینه است. بدون مدنیت، مدینه قوام و استحکام نمی یابد. با همین بیان یکی از مهم ترین محورهای سیاست گذاری اجتماعی و فرهنگی سازمان را تقویت جامعه، سازمان یافتگی  و موازین شهروندی معرفی کرد. بی شک وقتی انصاری لاری از غلبه کیفیت بر کمیت برای اشاره به ویژگی فاخر کیش استفاده می کرد ، ناظر بر تقویت و بهبود شاخص های مدنیت و فرهنگ شهروندی  جزیره بود. به تعبیر او" مدنیت در یک شهر خوب تنها با خردورزی و داشتن حاکمان دادگر و مردمان خردمند و دادپیشه محقق می گردد.بخوبی به خاطر دارم که مفهوم "حکمرانی مطلوب محلی" برای انصاری لاری دغدغه همیشگی بود. سودای ارتقاء مستمروهماهنگی فزونتر بین  مدینه و مدنیت در کیش، برای نمایندگی شایسته از فرهنگ غنی ایرانی – اسلامی  و احراز شان دروازه ای برای ارتباط با جهان ، هیچ گاه او را رها نمی کرد.

با قطعیت یافتن پیشنهاد 20 ابان بعنوان روز کیش ، گام بعدی ارائه آن به شورای اسلامی جزیره بود. هدف از انتخاب این مسیر علاوه بر تقویت نهاد مدنی وبرآمده از رای مستقیم مردم، توجه به اهمیت و ارزش سازمان یافتگی در مدنیت بود.درآن ایام عبدالنبی شرفی، بدریه بحرینی، ایرج شرف زاده، محمد طاهری و محمد جاسم پور اعضای پنجمین دوره شورای شهر کیش بودند. برخود لازم می دانم از آنها به ویژه عبدالنبی شرفی رئیس وقت شورا که این حرکت فرهنگی را مورد حمایت و همراهی خود قراردادند تشکر کنم.برنامه های  20 آبان ماه 1397 تنها روز کیشی بود که با حضور خالق آن برگزارشد.با امید به این که این روز بتواند هرسال بابرنامه ریزی مناسب تر سهم شاییسته ایی در توسعه فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی جزیره ایفا کند.جادارد در پایان یادداشت از همه کسانی که در خلق این روز همراه بودند به ویژه جامعه بومیان،جامعه اصناف و بازاریان، اهالی رسانه ، شیخ یعقوب شمس( امام جمعه برادران اهل سنت )، کوروش کمالی سروستانی (مشاور عالی وقت مدیرعامل سازمان)، علیرضا قائدیان ( سرپرست وقت معاونت گردش گری)، امید صدیق( سرپرست وقت مدیریت رسانه )، سعید یکه دهقان( مدیر وقت فرهنگی آموزشی)، مسعود رهبری ( سرپرست وقت مدیریت هنری)، رضا اردلان ( مدیر وقت اداره فرهنگی و فرهنگ سراها) و عالمه خسروی تقدیر و تشکر کنم. در استدلال سازی ادله برای انتخاب 20 آبان بعنوان روز کیش ، رجبعلی مختارپور به صورت غیر مستقیم واز طریق آثار و مکتوبات خود در باره جزیره سهم زیادی داشت. همچنان کتاب ارزشمند و گرانسنگ او " دوسال با بومیان جزیره کیش"منبع اصلی " کیش پژوهی" است.در کنار گفت و گو با جامعه بومیان این کتاب سهم بسزایی برای شناخت فرهنگ بومیان وبهره مندی از آن ظرفیت برای انتخاب روز کیش داشت. امیدوارم این روز فرصتی باشد برای ساختن روزها، ماه ها وسال های بهتر برای کیش و کیشوندان.