موسیقی باعث سلامت روحی و آرامش در زندگی من است

موسیقی سیستم عواطف )لیمبیک( مغز را به سرعت تحریک می کند و به تحریک احساسی و فرافکنی حالت های درونی و هم حسی

منجر می شود و در بسیاری از مواقع که کلام و بیان پاسخگو نیست، می تواند موجب همدردی و هم حسی شود و از همه مهم تر

احساس ها را وسعت بخشد .

استفاده بشر از موسیقی، امری آسان و قابل دسترس بوده است، چون ریتم و ملودی، به عنوان دو رکن اساسی موسیقی، در سرشت

انسان وجود داشته و از طرفی آواگری ها و حرکات ریتمیک نیز نیازی به تکلم نداشته است. از این رو، در بیشتر قبایل ابتدایی مراسم و آیین های مختلف موسیقایی که وسیله ای برای ابراز همبستگی جمعی و از بین بردن ترس ها و غم ها و ایجاد آرامش و شادی و اراده در بین افراد قبیله بوده، برگزار می شده است .

موسیقی زبان آرزوها، انتظارها و عواطف بشری است و هر قوم و ملتی برحسب ویژگیهای عاطفی و فرهنگی خود، موسیقی خاصی

دارد. با درک موسیقی، عواطف زیبا، همدردی و تفاهم بیشتر قلبی میسر خواهد شد .

ریتم، محرک بیولوژیک و ملودی مولد لذت،خوشی و خیال انگیزی است به این دلیل کوچکترین کنش ریتمیک و نوای موزون روح

و جسم را بر می انگیزد و تحریک می کند. از آغاز نوزادی بدون آن که آموزشی در کار باشد توجه به ریتم و ملودی وجود و مغز

به هماهنگی،نظم و سازماندهی اصرار و گرایش دارد

از سوی دیگر موسیقی با عناصر ذهنی مانند تخیل،حافظه، تداعی، الهام و... در آمیخته که در نتیجه از آن مقوله ای شناختی به وجود

آورده است. اما بیش از هر چیزی موسیقی نیاز عاطفی و احساسی است.

همچنین موسیقی نیازی اجتماعی است و همبستگی در ذات مطبوع آن وجود دارد هر جا موسیقی جاری است گروهی در کنار و گرد

هم جمعند زیرا موسیقی به راحتی می تواند احساسها و بیان مشترکی را در جمع به وجود آورد و نیروی عمومی را برانگیزد.

موسیقی نیروی همدلی است به همین خاطر قدرت وحدت و پیوستگی دارد و از آن می توان در تفاهم اجتماعی و سلیقه ملی بهره

جست و محبت و همدلی را در جامعه تقویت کرد. در مقیاس و دیدی وسیع تر موسیقی طنین وحدت عالم است.

با هومن منصوری پیانیست و خواننده فعال در جزیره کیش در دفتر روزنامه اقتصاد کیش به گفت و گو پرداختیم که در ادامه می خوانید:

خودتان را معرفی کنید

هومن منصوری هستم،از 8سالگی موسیقی را شروع کردم،مادر من پیانو می نواخت و من به این ساز علاقه مند شدم و از 13سالگی نزد استاد اردشیر روحانی آموزش پیانو را آغاز کردم ومبانی موسیقی را نزد دکتر شریف لطفی آموختم.

تاسن20سالگی پیانو کلاسیک میزدم

دلیل گرایش شما به این هنر چه بود؟

شاید بتوان گفت دلیل گرایش من علاقه بود و اینکه مادرم کلاس پیانو میرفت و پیانو در خانه داشتیم،اوایل درس هایی که مادرم تمرین می کرد را به صورت گوشی میزدم و بعد به کلاس رفتم

احساسات در موسیقی چه جایگاهی دارد؟

من چون اول به صورت گوشی موسیقی را کار کردم، بدون هیچ معلمی درک واقعی از ساز در من به وجود آمد،این به اصلاح گوشی نواختن احساسات را شکل می دهد و بعد به صورت آکادمیک شروع کردم و بیشتر تکنیک یاد گرفتم. اول وقتی تنهایی و گوشی کار می کنیم خیلی حس قویتری نسبت به ساز و موسیقی پیدا می شود و در راهی قدم می گذاریم که به وسیله موسیقی احساسات خودمان را بیان می کنیم

در خلوتتان چه نوع موسیقی گوش می کنید؟

من از کودکی خیلی موسیقی گوش کردم،سبک های مختلف موسیقی را شنیدم، از هر سبکی موسیقی خوب و خوش ساخت آن را دوست دارم و در حال حاضر سالهاست که خیلی اتفاقی ،اگر در رابطه با کاری که می خواهم انجام بدهم شاید موسیقی متفرقه گوش کنم،شاید طبیعی باشد چون آدم موسیقی خودش را که بشناسد موسیقی دیگری را نمی تواند از لحاظ احساسی بشنود .زمانی که انسان خودش را پیدا کرده وقت آن است که موسیقی خودش را بسازد من این اتفاق چندسالی است که برایم رخ داده است،این موضوع از لحاظی مفید است، شاید جنبه های منفی هم داشته باشد به طور مثال: الان که موسیقی گوش می کنم ناخودآگاه چیزهای خاصی از موسیقی را می شنوم این مسئله را خودم دوست ندارم،مثلا یک موسیقی را در نظر بگیرید آدم های عادی و کسانی که موسیقی را کمتر می شناسند یا نمی شناسند خیلی احساساتی می شوند ولی من نه! اصلا احساسی به من دست نمی دهد ویک قطعه  موسیقی را چندبار گوش می کنم آن را اجرا می کنم ولی به شعر آن توجهی نمی کنم یا دقت نمی کنم بعدها قسمتی از شعر توجه من را جلب می کند،بار اول به ملودی و ساختار آهنگ گوش می کنم،همه موسیقی را باهم نمی توانم بشنوم،انگار شنیدن یک قطعه موسیقی را تقسیم بندی می کنم! چندسالی است سعی می کنم کارهایی که به روز هستند و باید اجرا کنم را گوش بدهم ولی موسیقی که در وجود خودم است را پیدا کردم از این مسئله خوشحالم و می توانم موزیکی را بسازم که امضای خودم پای آنها باشد و وقتی کسی آن موسیقی را می شنود مشخص باشد که ساخته من است.

در زمینه آهنگسازی در چه سبکی کار می کنید؟

من زیادآهنگ ساخته ام و موسیقی تنظیم کرده ام،سبکی که کار می کنم سبک تلفیقی فیوژن است.فضای ارکسترال کلاسیک و تلفیقی با

موسیقی الکترونیک است.موسیقی باکلام که می سازم چون از اشعار مولانا استفاده می کنم بخاطر فضای ایرانی و شرقی از سازهای

ایرانی هم استفاده می کنم ولی سازها همچنان در فضای الکترونیک بروز شده استفاده می شوند.

این کارها در قالب آلبوم به بازار موسیقی می آیند؟

بله کارهایی که با اشعار مولانا است در قالب آلبوم کار می شوند.من در اصل خودم را خواننده می دانم تا نوازنده!کاری که بیشتر انجام

داده ام خوانندگی است.من ساز پیانو را در حدی می نوازم که بتوانم احساسم را بیان کنم،ولی با آواز خواندن تمام حسم بیان می شود.

آلبوم هایی که ارائه می کنید از جزیره بیرون می آید؟به نام جزیره است یا کاملا شخصی است؟

هنوز مشخص نیست،کارها بازاری نیستند و شاید شنونده خاص داشته باشد.در کشور ما کسانی که سازنده هستند خودشان باید هزینه

کنند و همین موضوع باعث تأخیر می شود.مثلا اگر زمان مشخصی در نظر گرفته نشود و مبلغ قراردادی مشخص نشود معلوم نیست

چقدر زمان ببرد که کار کامل شود.

مثلا برای ساخت موسیقی فیلم چون زمان بندی مشخص و قرارداد دارد کار را خیلی سریع باید به سرانجام برسانیم و تحویل به موقع

خیلی مهم است. برای موسیقی یک فیلم از روزی که قراردادبسته بودم و باید کار راتحویل می دادم از 2هفته ای که فرصت

داشتم دو روز دیگر فرصت باقی مانده بود و در روزنامه ها نوشته شده بود که فیلم آماده است و فقط بخش آهنگسازی

تیتراژپایانی فیلم مانده است ،اینجا متوجه شدم که کار حرفه ای را باید به موقع تحویل داد.ولی وقتی فقط خودت هستی و خودت

حساسیت و وسواس روی کار هم بالاتر می رود ممکن است کاری که ساخته شده و منتشر نشده را بعد از مدتی که گوش دادی حس و

حالت نسبت به  آن عوض شده باشد و تصمیم بگیری یک قسمتی را تغییر بدهی و ممکن است حین انجام کار،کاری دیگر پیش بیاید و

آن کار مجدد رها شود،چون بحث زمانبندی و قراردادمالی هم در کار نیست بازهم کار می ماند.

خیلی از آهنگساز هایی که می شناسم همین مشکل را دارند که  کار می ماند و آنقدر منتشر نمی کنند که  به قول معروف بیات می شود

سالها از آن می گذرد و اتفاقی نمی افتد!این مسئله خوب نیست.چون کار مال خودت است حساسیت بیشتر می شود، در این بازاری که ما کار می کنیم.مردم کمتر به سراغ ما می آیند و بیشتر سعی می کنند دنبال کارهایی باشند که بازاری باشد، من

همیشه می خواستم خودم باشم و بازار با من مواجه شود نه اینکه من با بازار مواجه شوم!روزی برسد که بازار ببیند من چه چیزی می

خواهم،یک مقدار ما بااین تفکرات به کنار می رویم ،اندکی هم این مسئله بستگی به شانس دارد . بعضی از کارها مدت ها زمان می

برد که بیرون بیاید و طرفدار خاص خود را پیدا کند. من یکی از قطعه های آلبومم 10سال است که آماده شده است و هنوز منتشر نشده

یکسری کارها هم است که سالهاست انجام شده و یک قطعه از شخصی دیگر به بازار می آید که اتفاقی شبیه به آن آهنگ شده!وآن

آهنگ می گیرد و من می بینم مثلا این کار شبیه ذهنیت من در ده سال پیش بوده ولی خب بیرون نیامده!که دیگر انتشار آن فایده ای

ندارد

در رابطه با موسیقی فیلم هایی که ساخته اید توضیح دهید؟

چون خودم خیلی فیلم زیاد می بینم به ساخت موسیقی برای فیلم خیلی علاقه دارم. موسیقی سریال 13قسمتی فرزند ایران برای شبکه 3

سیما،موسیقی فیلم "آلونک، فیلم آبی،گاه آسمان،فیلم عروس زندان را ساخته ام. سریال فرزند ایران در رابطه با زندگی  قهرمانان بین

المللی ایران بود،قهرمانانی چون،علی دایی هادی ساعی و...موسیقی تیتراژآخر این سریال خیلی مهم بود و خیلی خوب از آب درآمد

در آن دو روز آخر که وقت کم آوردم می خواستم چندنفر کرال چند صدایی استفاده کنم چند رنگ صدای مختلف می خواستم و از تهیه

کننده خواستم چندساعت به من زمان بدهد ولی نشد و کرال آن چیزی که دوست داشتم نشد ولی برای همیشه یادم ماند که زمانبندی خیلی

مهم است این تجربه ای است که در کار حرفه ای برای من پیش آمد.

در ساخت موسیقی فیلم شما خودتان تشخیص می دهید که کدام قسمت فیلم به موسیقی نیاز دارد یا نظر کارگردان است؟

از دید حرفه ای آهنگ ساز باید تشخیص دهد،درجایی ممکن است بااینکه تعهد داده است که موسیقی بسازد ،فیلم هیچ نیازی به موسیقی

متن نداشته باشد و فقط موسیقی برای تیتراژ پایانی داشته باشد.مثل فیلم باشو غریبه کوچک .

معمولا چیزی که در ایران است کارگردان بیشتر نظر می دهد و در نهایت با یک همفکری بین آهنگساز و کارگردان همکاری صورت

می گیرد.

به فرزند خودتان اجازه می دهید که وارد عرصه موسیقی شود؟

بله،دختر من دانشجوی رشته دندانپزشکی است و در زمینه ترانه سرایی فعالیت دارد .به موسیقی خیلی علاقه دارد ولی به دلیل مشغله

های زیاد نشد موسیقی کارکنیم .

از چه زمانی به جزیره آمدید و موسیقی را شروع کردید؟

عید سال 73 به جزیره آمدم و همان موقع موسیقی کار کردم.

باتوجه به فعالیت خودتان در زمینه DINNER NUSIC،چه مشکلاتی در این نوع اجراها در کیش وجود دارد؟

در جزیره کیش یکسری استانداردهایی که در رستوران ها وجود دارد و در کنار آن موسیقی قرار است اجرا شود وجود ندارد

شما کنسرت که می روید می دانید که  خواننده و گروه چه کسانی هستند،در کنسرت هم کار را گوش می کنید و همه چیز سرجای خود

است،مگر اینکه اتفاقی ناگهانی بیافتد! ولی در رستوران مسئله خیلی پیچیده است

کسانی که به رستوران می روند با سلایق مختلف هستند،گاهی کسی دوست ندارد حین غذا خوردن موسیقی گوش کند،بعضی ها از

صدای بلند خوششان نمی آید و مبحث دیگر اینکه چه موسیقی برای رستوران مناسب است ، این نوع اجرا یک سبک خاص است که

در خارج از کشور بسیارحائض اهمیت است به نام dinner music در جزیره کیش همچین چیزی وجود ندارد و فرهنگ این نوع

موسیقی هنوز جا نیافتاده است. برخورد مردم بااین نوع موسیقی هم مسئله ای دیگر است؛در جزیره کیش،موسیقی که باید اجرا شود

محدود است،هر درخواستی که مردم داشته باشند قابل اجرا نیست و ممکن است دلخوری به وجود بیاورد یا حتی بعضی ها ترانه ای را

درخواست می کنند که خواننده متن ترانه را حفظ نیست و مخاطب  ناراحت می شود جو سنگینی می شود،درست مثل تئاتری که یکی

از تماشاگران قصد بهم زدن تمرکز اعضای گروه نمایش را داشته باشد و کنترل این مسائل کار سختی است.

عده ای براین باور هستند که کسانی که موسیقی را در رستورانها اجرا میکنند شأن موسیقی را پایین می آورند نظر شما در این باره

چیست؟

متاسفانه این مسئله در کشور ما جا نیافتاده است.ارزش این موسیقی در کشورهای پیشرفته خیلی بالا است موسیقی دان هایی که در

جاهایی به این شکل موسیقی کار می کنند مثل بازیگران تئاتر هستند و در میان مردم طرفداران بیشتری و جایگاه بالاتری دارند  

کسانی که به خاطر آنها می رویم اجرایشان را ببینیم که تکلیفشان مشخص است ولی کسانی که در رستورانها اجرا می کنند چون باید

جوری موسیقی را اجرا کنند که همه با هر سلیقه ای از شنیدن آن لذت ببرند و به آنها خوش بگذرد بدون آنکه شما را بشناسند؛شماباید

در یک جلسه خودتان را به آنها بشناسانید.موزیسین ها برای کسی که در رستوران موسیقی اجرا می کند می گویند این

شخص درست مانند پزشکی است که تورا عمل کرده و جان تورا نجات داده و تو آن را جایی دیگر دیده ای و از آن سپاسگذاری و او

را تماشا می کنی؛ در این حد برای این نوع موسیقی ارزش قائل هستند،این مدل اجرا کارسختی است چون باید تمام احساسمان را به

کسی منتقل کنیم که مارا نمی شناسند و ما از احساس و سلیقه موسیقی آن خبری نداریم و در زمان محدودی که در حال غذا خوردن

هستند باید بتوانیم لذت شنیدن موسیقی را برای آنها به وجود بیاوریم،چون هنرمند باید حواسش به همه چیز باشد و همه چیز را تحت

کنترل قرار دهد مردم برای این کارش احترام قائل هستند.

شعر و ترانه در موسیقی چقدر تاثیر گذار است؟

بحث ترانه با شعر خیلی فرق دارد؛تاثیر آن بستگی به سبک موسیقی دارد،شعر برای موسیقی ناب وخالص،نوعی ناخالصی است،موسیقی

که شنونده عام دارد و خیلی پیچیده نیست برای روان تر شدن آن از ترانه استفاده می کنند که موسیقی پاپ است ،در این نوع

سبک ترانه خیلی تاثیر گذار است و حتی در جاهایی از موسیقی تاثیرگذارتر می شود، مردم خط ملودی را با ترانه حفظ می کنند

ولی در موسیقی ناب،خود موسیقی با ما حرف می زند و ما می توانیم با آن موسیقی تصویرسازی کنیم،هر صدای ساز می تواند برای

ما تصویر خاصی به وجود بیاورد،دستگاه های موسیقی می توانند،حس های مختلفی منتقل کنند،مثلا دستگاه ماژور یا ماهور حس شادی

آفرینی و طراوت به ما منتقل می کند،حس صبح زود و بوی چمن !... آهنگ تولدت مبارک هم در این دستگاه ساخته شده است.بخاطر

همین اگر حس را با خود موسیقی تنها به شکل درستی بتوان اجرا کرد تأثیر خیلی بیشتری دارد تا بخواهیم کلامی روی موسیقی بگذاریم

و چیزی را به زور به مخاطب القا کنیم.حتی اگر کلام محاوره ای را بخواهیم با ملودی به کسی بفهمانیم خیلی جالب نیست،در موسیقی

حرفه ای من با وکال و با آواها بیشتر موافق هستم.

به نظر شما ضعف موسیقی ما در چیست؟

با شنیدن تمام کارهای خوب و خوش ساخت همه لذت می برند چه از سبک رپ و ریتمیک باشد و در فرهنگ ما سبُک به نظر برسد

ولی درست ساخته شده باشد جالب است باشد چه پاپ چه کلاسیک و فاخر

خواننده هایی هستند که از یکدیگر تقلید می کنند و کنترلی روی صدایشان ندارند در هیچ کشوری تقلید در موسیقی وجود ندارد،دو

صدای شبیه به یکدیگر اجازه فعالیت ندارند،در قدیم در کشور خودمان هم همینگونه بوده ولی متاسفانه استارت موسیقی پاپ ایران از

همین قضیه زده شد،که کسانی که شبیه خوانندگان دیگر می خواندند معروف شدند.برای خودم هم پیش آمده،مدیر یک کمپانی موسیقی

از من پرسید که شبیه کدام خواننده آواز می خوانی؟من با افتخار گفتم شبیه هیچ کس،شبیه خودم! گفت خداحافظ!!تماس می گیرم.اینجا

برعکس است.

الان هم باید بگردید بین چندین آهنگ فقط 2آهنگ به درد بخور و قابل شنیدن وجود دارد. خارج از کشور،دوستان خارجی داشتیم که

موسیقی ایرانی را گوش میکردند و از ما درباره خواننده آن سوال میکردند و ما اصلا آن آهنگ را نشنیده بودیم،برایشان تعجب آور

بود،ولی خب تعداد خوانندگان موسیقی آنقدر زیاد شده است که فرصت نمی کنیم همه را بشناسیم یا تمامی آهنگ ها را بشنویم،معضل

موسیقی ما موسیقی زیر زمینی است. بالاترین تولید موسیقی زیرزمینی در جهان از ایران است.

درباره آواز خواندن بگویید استاد آواز شما چه کسی بود؟

آواز را خودآموز یاد گرفتم،با توجه به مشورت هایی که در سن پایین انجام دادم به

من گفتند که کلاس آواز نباید بروی،چون حس و

حالی که در صدایت است،ویبریشن ها؛ همه را فراموش می کنی و تکنیکی را یاد می گیری که باید طبق آن بخوانی به طور مثال برای

آواز ایرانی نوع نفس گیری متفاوت است.

زمانی که می خواستم آواز خواندن را آغاز کنم،خواننده هایی که موسیقی اصیل می خواندند خیلی ها شبیه به هم آواز می خواندند و من

خیلی نمی توانستم آنها تشخیص بدهم

موسیقی اپرا هم در ایران نداشتیم در آن سنی که من بودم،به موسیقی اپرا هم که گوش می دادم انگار همه شبیه به همدیگر بودند بخاطر

همین دوست داشتم صدای خودم را پیداکنم و کلاس آواز نرفتم من موسیقی را برای آواز خواندن یادگرفتم،برای اینکه فواصل و صحیح

وسلامت خواندن را آموزش ببینم،وقتی از کودکی تحت تأثیر سبک خواننده ای قرار می گیریم از لحاظ سبک خواندن،نه اینکه آکادمیک

فقط همان سبک را کلاس برویم و آموزش ببینیم ،این موضوع مثل چرک نویس همان خواننده اصلی می شود،بدون هیچ گونه ابداع و

خلاقیت و مردم هم این نوع شبیه بودن را نمی پسندند و از آن رد می شود.

در کیش بجز DINNER MUDICاجراهایی داشته اید؟

به عنوان نوازنده با خیلی از گروه ها در کیش کنسرت اجرا کرده ام.

تاثیر موسیقی در زندگی شما چگونه است؟

موسیقی سلامت روحی و آرامش به من داده است دقت و تمرکز بیشتر بر هرچیزی،طبیعت، خانواده و...از موسیقی کسب کرده ام.

در زمینه آموزش پیانو فقط کلاس برگزار می کنید یا کلاس آواز هم دارید؟

من فقط پیانو تدریس می کنم،همانگونه که خودم کلاس آواز نرفته ام و به این نوع کلاس اعتقادی ندارم،در زمینه آواز هم هیچ آموزشی

ندارم،نه خودم شبیه کسی هستم نه دوست دارم کسی شبیه خودم را پرورش بدهم،ولی مبحث سلفژ را تدریس می کنم،چون هدف من نوازندگی نبوده من چیزی یادگرفتم که در خدمت درست آواز خواندن باشد.

نمی توان گفت موسیقی حرفه ای یا نوازنده حرفه ای هستم،برای اینکه بخواهیم یک نوازنده حرفه ای برای یک ساز باشیم باید همه عمرمان را صرف کنیم و هرچه بیشتر پیش می رویم ،بیشتر متوجه م یشویم که چیزی نمی دانیم و مجهولات برایمان بیشتر می شود.

شما به عنوان عضو تیم دوست دارید کارکنید یا تک نفره؟

صددرصد کارگروهی

متاسفانه در این دوره هنرمندان با کار هنری از لحاظ مالی تأمین نمی شوند و

برخی علاقه خود راکنار می گذارند،این مسئه حل شدنی است؟

هر مسئله ای حل شدنی است ولی برای حل این موضوع مدیریت درستی نیازاست،با مدیریت درست و فکر سالم همه چیز درست می

شود.

مسئولین هنری کیش از وجود هنرمندانی مثل شما چگونه استقبال می کنند؟

ما سالهای خیلی سختی را در اینجا گذراندیم،دفعه اولی که این اتفاق در 25سال پیش افتاد،مسئولانی بودند که مثبت اندیش بودند و

خوش برخورد بودند ما دو سه نفر بودیم در این زمینه فعالیت داشتیم،ولی عده ای هم بااین قضیه مشکل داشتند و بعضی هنوز هضم

نکرده اند،ولی بعد از چندین سال الان رستوران دارها هستند که با ماهمکاری می کنند.همه چیز بستگی به فرهنگ آن رستوران

داردارد و این مسئله پیچیده ای  است.

برای کسی که بخواهد نواختن ساز پیانو را آغاز کند چه مدت طول می کشد که در این زمینه حرفه ای شود؟                                                                                                                                                                                                                                      

بستگی دارد که از موسیقی چه چیزی می خواهند،مثلا من از موسیقی این را می خواستم که بتوانم با تارهای صوتی ام؛ اندیشه و

ساختار ذهنی ام را به گونه ای پرورش بدهم  که بتوانم خوب آواز بخوانم،من این را از موسیقی می خواستم.اگر بخواهید فقط یکسری

قطعات ،را از موسیقی یادبگیرید و درست یاد بگیرید برای مثال اگر فقط بخواهید یک آلبوم از ساخته های فریبرز لاچینی را یادبگیرید

من برایتان زمانبندی می کنم که آن هم نسبی است،ولی اگر هدف یادگیری کامل پیانو باشد اصلا زمانبندی معنی ندارد و می توانیم

بگوییم یادگیری موسیقی هیچ وقت تمام نمی شود.

با علاقه مندان به موسیقی چه سخنی دارید؟

اگر بخواهید از موسیقی کسب درآمد کنید یعنی از خط موسیقی خارج شده اید. اگر بخواهید به طور حرفه ای کار کنید و از خط موسیقی

خارج شوید  باید یک نفر بجز خودتان کارتان را مدیریت کند،زمانبندی کند وبه شما برای هدفتان زمان بدهد،قرارداد و مبلغ تعیین کند

مثلا بگوید در این زمان شما کاری  را تحویل دهید،اگر آن کار را درهمان زمان تحویل بدهید و حتی خوب نباشد خیلی بهتر از آن است

که چندسال وقت بگذارید و بعد کاربیات شود!مردم کار را گوش می کنند و از نظراتی که از مردم می گیرید می توانید در تجربه های

بعدی استفاده کنید و مردم شاهد رشد شما می شوند.این مسئله  بهتر از این است که کسی نداند چه کسی هستید و در چه راهی قدم

برمیدارید. برای کسانی که در سن کمتر شروع کردند من با تجربه خودم به آنها می گویم؛گروهی کار کنید منزوی نباشید و وسواس

زیاد نداشته باشید،وسواس خیلی در موسیقی وحشتناک است،حتی از طریق روانشناس این وسواس را در موسیقی از بین ببرید،کارکنید

و کارتان را ارائه دهید.

کلام آخر

خیلی مواقع احساس می کنم سکوت خیلی بهتر می تواند احساس من را بیان کند.