ممکن ترین گزینه برای بیان خواسته ها و اعلام تغییرات تدریجی در چارچوب قانون است. هر چند که به فرآیند تعیین صلاحیت ها معترض باشیم بازهم این موضوع به نفس عمل دموکراتیک صندوق آرا و اهمیت آن  بی ارتباط است. یک شهروند آگاه در جامعه مدنی باید به چارجوب حقوق قانونی  خود قبل و بعد از انتخابات آگاه باشدو تکالیف و مسئولیت های خود را بشناسد. در نتیجه همه ما و نهاد های حقوقی کشور باید بیاموزیم بستر پیگیری خواسته ها از طریق مدنی است. در این صورت دو موقعیت پیش می آید:  اگر چارچوب قانونی آن وجود دارد شیوه اجرایی را از دولت بخواهیم و اگر وجود ندارد با  کارزار و یا از طریق احزاب می توان  آن را  از مجلس به عنوان یادگار انقلاب مشروطه و در"راس امور بودن مجلس" بر مبنای دیدگاه  حاکمیتی امام خمینی جویا بشویم. رای دادن یک عمل ایدئولوژیک نیست که باید و نبایدی را در پی داشته باشد، بلکه یک روی کرد کارکردگرایانه و استفاده از فرصت برای بهبود در زندگی ست و الزاما پیام خاصی را  برای خوب و بد بودن پدیده ای منتقل نمی کند.

به مسعود پزشکیان رای میدهم چون:

1) او معتقد است  امورات فنی و اداری کشور باید توسط شایستگان از حوزه های کارشناسی و خبرگان انجام شود و صرفا در سطوح بالا تصمیم های سیاسی اخذ شود که اقدامی بسیار لازم برای زیست ایرانیان و تغییر نگاه اداری در کشور است.

2) سبک زندگی ایرانیان پر از شور و دلواپسی است. پزشکیان اعتقاد دارد با تعادل، تفاهم و توافق سازی این معضل اجتماعی را میتوان برطرف کرد و نسل جوان را به آینده کشور امیدوار ساخت.

3) سابقه فعالیت پزشکیان به طور شفاف نشان میدهد که او علاقمند است  سطح زندگی قشرهای محروم جامعه رشد کند و از امکانات کشور به طور عادلانه و منصفانه بهره مند شوند،این پیامی واضح برای دوری از رانت و تحقق عدالت در جامعه است.

4) حضور درخشان پزشکیان در مجلس و یک دوره وزارت در دولت نشان میدهد که او ساختار اجرایی کشور و ساختار قانونی آن را به خوبی می شناسد و میتواند بین دستگاه های گوناگون با حفظ رویکرد های اکثریت مردم در تصمیم گیری تعادل ایجاد کند.

5) بازار های گوناگون که مهم ترین آن بازار بورس است نسبت به حضور پزشکیان و احتمال موفقیت او پیش واکنش مثبت نشان داده اند و این موضوع احتمال تعدیل نرخ ارز و مثبت شدن شاخص های بورس به عنوان میزان الحراره اقتصاد را به همراه دارد.