موقعیت ویژه جغرافیایی،
زیرساختهای مناسب و پتانسیلهای متنوع گردشگری، این جزیره را به مقصدی منحصربهفرد
برای جذب گردشگران داخلی و خارجی تبدیل کرده است؛ ظرفیتی که اگر بهدرستی مدیریت شود،
میتواند جایگاه ایران را در عرصه گردشگری منطقهای و جهانی ارتقا بخشد.
با این حال، گردشگری
در کیش تنها با زیرساختهای بزرگ و پروژههای کلان محقق نمیشود؛ بلکه بر زنجیرهای
از خدمات و تعاملات کوچک و بزرگ استوار است. این زنجیره از لحظه ورود گردشگر به فرودگاه
آغاز میشود و تا زمان بازگشت او ادامه دارد. رانندگان تاکسی، کارکنان فرودگاه، هتلداران،
رستورانداران، بازارها، مراکز تفریحی، خدمات شهری، نیروهای انتظامی و حتی صنوف کوچک
مانند سینیفروشان و کارواشها، همگی بخشی از این حلقه هستند.
قدرت این زنجیره در
همافزایی حلقههاست و ضعف آن در یک بخش کوچک.
یک خطای ساده یا خدمات
ضعیف میتواند کل تجربه گردشگر را تحتتأثیر قرار دهد و با یک بازخورد منفی در شبکههای
اجتماعی، پیامدهای جدی برای تصویر گردشگری جزیره ایجاد کند. برعکس، عملکرد هماهنگ و
استاندارد همه بخشها، رضایت گردشگر را به بهترین تبلیغ و عامل بازگشت دوباره او تبدیل
خواهد کرد.
برای دستیابی به این
هدف، توجه ویژه به سه رکن اساسی ضروری است:
1.
آموزش مستمر فعالان گردشگری در حوزههای تخصصی، ارتباط با گردشگر، زبانهای خارجی و
فرهنگ میزبانی.
2.
نظارت و استانداردسازی خدمات با ارزیابیهای منظم، پایش مستمر و تعیین شاخصهای کیفیت.
3.
اخذ بازخورد و سنجش رضایت گردشگران بهصورت ساختاریافته، برای اصلاح سریع ضعفها و
ارتقای مداوم خدمات.
جزیره کیش میتواند
با تمرکز بر این سه رکن و هماهنگی میان حلقههای زنجیره، به الگویی برای گردشگری پایدار
در کشور و منطقه تبدیل شود؛ الگویی که هم ارزآوری را تقویت میکند و هم مانع خروج بیرویه
ارز از کشور میشود.