در چنین شرایطی، نه
فقط معیشت هزاران نفر از ساکنان و فعالان جزیره به خطر افتاده، بلکه برند گردشگری کیش
نیز در معرض آسیبهای جدی قرار دارد.
اما بحران، همواره
حامل بذر تحول است؛ مشروط بر آنکه سیاستگذاران، سرمایهگذاران و نهادهای مسئول با
نگاهی واقعبین، اقداماتی فوری، منسجم و همدلانه را در پیش گیرند.
در ادامه، مهمترین
راهکارهای عبور از این وضعیت تحلیل میشود:
۱. تعدیل مطالبات دولتی در شرایط رکود
یکی از اصلیترین موانع
خروج از رکود فعلی، فشار بیوقفهی مطالبات رسمی و نهادهای دولتی بر فعالان اقتصادی
است. در حالی که بسیاری از هتلها، رستورانها، آژانسها و مراکز تفریحی تعطیل یا نیمهفعالاند،
انتظار پرداخت کامل مالیات، بیمه، اجاره املاک دولتی یا بدهیهای قبلی، عملاً به انسداد
گردش مالی منجر شده است.
تأخیر در اجرای بستههای
حمایتی، عدم تقسیط بدهیها و صدور احکام توقیف حسابها، نه تنها اعتماد را از بین برده،
بلکه عملاً بخش خصوصی را از چرخه فعالیت خارج کرده است.
ضروری است که سازمان
تأمین اجتماعی، اداره مالیات، و منطقه آزاد کیش با تصویب فوری بستههای حمایتی، بخش
قابل توجهی از این فشار را بردارند.
۲. مدلهای همدلی میان مالکان و بهرهبرداران
در غیاب حمایتهای
ساختاری، این روزها بیش از همیشه، همدلی درونی فعالان اقتصادی به چشم میخورد. نمونه
شاخص این رویکرد، اقدام قابل تقدیر مهندس خوانساری، مالک پارک برفی کیش (پنگوئن) است
که در قالب پویش همدلی مالکان کیش، با تخفیف ۴۵ روزه اجاره تابستانی به بهرهبرداران، قدمی عملی و الهامبخش
برداشت.
این اقدام نشان میدهد
که راهحلهای عبور از بحران، فقط از بالا به پایین نیستند. همبستگی افقی بین مالکان،
بهرهبرداران و فعالان صنفی میتواند نقش کلیدی در احیای اقتصادی کیش داشته باشد.
۳. احیای امید با جشنواره تخفیفات و تابستانی
برگزاری جشنوارههای
تابستانی و تبلیغاتی در شرایط رکود، اگرچه در نگاه اول شاید نمادین به نظر برسد، اما
در صورت هدفگذاری درست، میتواند به عاملی مؤثر در بازسازی روانی بازار و جذب مخاطب
تبدیل شود.
جشنواره تابستانی کیش
با محور نشاط، خانواده، موسیقی و تعامل فرهنگی، و جشنواره تخفیفات طلایی با تمرکز بر
تحریک بازار خرید و گردش مالی، دو اقدام بهجا و مناسب هستند. اما موفقیت این جشنوارهها
در گرو مواردی چون:
• مشارکت
واقعی کسبوکارهای محلی
• پوشش رسانهای
هوشمندانه
• حضور فعال
اینفلوئنسرها و تولیدکنندگان محتوا
• و ارائه
بستههای تشویقی جذاب برای گردشگران داخلی و منطقهای
خواهد بود.
۴. حرکت به سمت اقتصاد دیجیتال و خدمات هوشمند
جزیره کیش نیازمند
یک چرخش راهبردی است. رکود گردشگری سنتی، فرصتی است برای بازنگری در مدلهای کسبوکار.
حمایت از استارتآپهای حوزه فناوری، گردشگری آنلاین، محتوای دیجیتال، خدمات از راه
دور و صنایع خلاق، نه تنها کیش را وارد موج جدیدی از اقتصاد خواهد کرد، بلکه اشتغالزایی
برای نیروی جوان و متخصص را نیز تسهیل میکند.
توسعه مراکز نوآوری،
اعطای تسهیلات به شرکتهای دانشبنیان و برگزاری رویدادهای تخصصی استارتآپی در این
شرایط بحرانی، راهبردی دوراندیشانه خواهد بود.
۵. مشارکت سازمانیافته بخش خصوصی در تصمیمسازی
شاید یکی از ضعفهای
ساختاری کیش، نبود سازوکار مؤثر برای مشارکت نهادینه بخش خصوصی در تصمیمسازیها است.
در شرایط بحرانی، زمان آن فرا رسیده که ساختارهایی مانند:
• شورای راهبردی
نجات گردشگری
• ستاد گفتوگوی
بخش خصوصی و حاکمیت
• و یا کمیته
عبور از بحران کیش
با حضور مؤثر سرمایهگذاران،
تشکلهای صنفی، کارشناسان مستقل و مدیران دولتی ایجاد شود.
هیچ برنامه نجاتی بدون
مشارکت بخش خصوصی، واقعبینانه و کارآمد نخواهد بود.
نتیجهگیری:
کیش، همچنان یکی از
معدود نقاط ایران با ظرفیتهای واقعی برای رشد پایدار در گردشگری، نوآوری و سرمایهگذاری
است.
عبور از بحران کنونی،
نه با انکار واقعیتها، بلکه با پذیرش شرایط، بهرهگیری از ظرفیتهای انسانی و ایجاد
اتحاد واقعی میان بازیگران اصلی جزیره ممکن خواهد بود.
اکنون زمان تصمیمهای
بزرگ است.