عرض کرده بودم که به تبع تصمیمات غیرکارشناسی و خلق الساعه و شکستن گرده دفاتر خدمات مسافرتی چه بر سر گردشگری خواهد آمد، آنک نمونه: هتل ساخته بودیم برای مسافر و گردشگران و چه آرزوهایی که در پشت آن نبود. متاسفانه اکنون از فرط کسادی مفرط شاهد اقامت کسانی در هتل ها هستیم که نه گردشگر هستند و نه مسافر و قریب به اتفاق یا کیشوند هستند یا بومی یا رهگذر و یا امثالهم ، و این روند آسیب جدی در پی خواهد داشت. اینک که به یمن تصمیمات غلط کلّ گردشگری حال و روز خوبی ندارد و به افلاس نزدیک؛ اینگونه عملکرد که افراد غیر گردشگر را با نرخ های بسیار بسیار نازل و بعضاً سخیف در هتل های ستاره دار اسکان دهند علاوه بر خسارات عدیده که شرح آن از حوصله این مقال خارج است قطعا موجب احساس حقارت و تضعیف روحیه کارکنان خواهد بود و تاثیرات بسیار مخرب بر آنها خواهد گذاشت اینگونه سیاست و مدیریت اماکن اقامتی خودزنی را میماند.

تا فرصت هست از این راه برگردیم، شکیبا باشیم، متاسفانه این روند اگر ادامه پیدا کند شاهد صحنه های خوبی نخواهیم بود.