کارشناس سیالات، کارشناس حقوق، کاردان ماشین آلات سنگین، مهندس شیمی، کارشناس علم نجوم و کواکب و عنقریب رمل و استطرلاب و از این دست بسیار پر واضح است اینگونه فارغ التحصیلان متاسفانه بلحاظ عدم فرصت شغلی عجالتاً برای رفع حوائج زندگی به گردشگری پناه آورده اند، بنابراین ماندگار نخواهند بود و اهالی گردشگری نیز روی این عزیزان سرمایه گذاری نخواهندکرد. آسیب شناسی میگوید تبعات این خلل برای هر دو گروه بسیار است. مستخدم بلحاظ عدم ارتباط تحصیلات با شغل قطعا پیشرفتی نخواهد داشت و ناامید به مرور آنچه را هم که در دانشگاه آموخته فراموش خواهد کرد و از طرفی چنانچه گشایشی در صنایع و دیگر واحدها بوجود آید این عزیزان آنجا هم مثمرثمر نخواهند بود، لذا این معضل لطمات جبران ناپذیر به بخش منابع انسانی هر دو گروه خواهد زد. مع الاسف که همه ساله شاهد فارغ التحصیل شدن خیل عظیمی از دانشجویان هستیم که برایشان فرصت شغلی نیست و این چرخه معیوب ادامه دارد.