عنوان شده است قرائت نوشته
اشتباه بوده است و اصلا موضوع موتور مطرح نبوده است و خواننده جمله را درست نخوانده است. نوشته اين بوده است: «من تو را دوست دارم » اولا كه اين نوشته اصلا يك جمله بومي و محلي و
حتي با گويش محلي مرتبط به جزيره كيش و
حتي استان كيش يعني هرمزگان هم نيست! نميدانيم اين جمله خلاقانه از كجا آمده است
!
اگر هم بر فرض غرض استفاده از يك نوع گويش محلي است
مربوط به ولك هاي آبادان در استان خوزستان مي باشد كه خودشان منطقه آزاد
دارند و مي توانند اين را در منطقه
آزاد اروند تبليغ كنند و ربطي به جزيره
كيش ندارد -زبان بومي اول كيش عربي است كه مربوط
به بوميان عزيز سفين مي باشد و زبان دوم محلي بعلت كثرت ساكنان بندري (هرمزگاني) مي باشد كه اين نوشته مرتبط به هيچ يك از اين گويش ها
نيست - در ثاني برگردان فارسي آن اين مي شود: من تو را دوست
دارم! چه وقيحانه! آن هم با نوشته درشت در ملاء عام!
منظور چيست؟ چه كسي ، چه كسي را دوست
دارد؟ و چه ضرورتي به بيان علني آن دارد؟
بنظر ميرسد ستاد مربوطه بايد اينجا ورود كند و
موضوع را بررسي نمايد هدف و منظور از اين
پيام آن هم به این شکل در منظر عمومی چيست؟
اگر نوشته شده بود من ايران
يا جزيره كيش يا تيم ملي فوتبال
ايران
( به دليل مباحث جام جهاني) و….
را دوست دارم تا حدي مي توانست قابل قبول و
موجه باشد ولي ذكر عنوان "من
"در یک سو و " تو" كه نشان مي دهد گوینده
و مخاطب هر دو شخص و موجود زنده هستند اين پيام را با ابهام مواجه مي كند بويژه اينكه این عبارت و انتشار این چنینی آن با سياست ها و
بخشنامه هاي جديد فرهنگي و اجتماعي و گردشگري
منطقه نيز تناسبي ندارد و جور در نميايد !
اميدواريم در اين مورد توضيحات لازم داده شود . ضمن اينكه هم چنانكه در نقد
اوليه ذكر كرده بوديم
استفاده از گيومه براي كلمات خاص در جمله
موجب مي شود از اشتباه مخاطب در
قرائت جمله جلوگيري كند.
كاش
بجاي استفاده از چنين جملات پر ابهامي از جملات فرهنگ و ادب اصيل ايران زمين استفاده مي شد
آخر نمي شود جمله اي را در خيابان و اماكن
عمومي فرياد بزنيم ولي بخشنامه و سياست و
اجراء كف خيابان مان چيز ديگري باشد!
.png)
